Будзька Францішак (1884-1920), каталіцкі святар заходняга абраду, рэлігійны і культурна-асветны дзеяч, пачынальнік беларускага хрысціянскага руху 20 ст., пісьменнік, перакладчык і публіцыст.

Нарадзіўся 23.01.1884 у в. Вознаўшчына Вілейскага павета Віленскай губ. Паходзіў з сялянскай сям'і беларусаў-католікаў: бацькі - Карл і Кацярына (з дому Падрэзаў) Будзькі. Скончыў Вілейскую павятовую навучальню (1899). У 1901 г. вытрымаў экзамен на званне аптэкарскага вучня пры экзаменацыйнай камісіі Пецярбургскай навучальнай акругі. У 1901-1905 гг. - у Магілеўскай духоўнай каталіцкай семінарыі ў Пецярбургу, дзе пачаў перакладаць на беларускую мову рэлігійныя кнігі. Працягваў вучобу на свой кошт у Мітрапалітальнай духоўнай каталіцкай акадэміі (1906). Праз год па прычыне цяжкага матэрыяльнага становішча ад вучобы адмовіўся. Пасвячоны ў святары ў 1907 г. Душпастырскую дзейнасць распачаў 09.01.1908 на пасадзе вікарыя ў Полацкім касцёле. У 1912-1917 гг. - у Пецярбургу, дзе служыў вікарыем і вёў заняткі ў Сестржанцэвіцкай павятовай навучальні пра касцёле св. Станіслава. Пасля 1917 г. працаваў у Полацкім дэканаце. На працягу сваёй культурна-асветнай і рэлігійнай дзейнасці паслядоўна і актыўна выступаў за ўвядзенне беларускай мовы ў рэлігійнае жыццё беларусаў-католікаў. Матэрыяльна падтрымліваў выданне першай беларускай каталіцкай газеты «Biełarus» (Вільня, 1913-1915). Сябра арганізацыйнага камітэта і ўдзельнік 1-га з'езда беларускага каталіцкага духавенства ў Менску (24-25.05.1917). Адзін з пачынальнікаў беларускага каталіцкага выдавецкага руху. З прыходам савецкай улады ў Беларусь праследаваўся органамі бяспекі. Паводле беларускіх гісторыка-рэлігійных крыніц памёр 02.01.1920 у мясцовасці Янатруда на Полаччыне.

Літ.: РГИА, ф. 826, воп. 1, спр. 1794; Directorium... Mohiloviensi; Stankiewicz A., 1929; Stankievič A., 1939; Dzwonkowski R., 1998.

Паведаміць пра недакладнасьць