Дварэцкі Мікалай (1903-1988), грамадска-культурны і праваслаўны рэлігійны дзеяч, удзельнік беларускага хрысціянскага руху міжваеннага дваццацігоддзя ў Заходняй Беларусі, паэт і публіцыст.

Нарадзіўся 06.09.1903 у г. Выбарг. Пасля вяртання сям'і ў Беларусь вучыўся ў 7-гадовай школе ў Вільні. Пасля яе заканчэння працаваў краўцом. Потым «рыбачыў на Віленскіх і Аўгустоўскіх азёрах». Прымаў удзел у заходнебеларускім грамадска-палітычным, культурным і рэлігійным жыцці. Дзеяч Беларускай хрысціянскай дэмакратыі (БХД). 25.11.1928 на з'ездзе БХД быў абраны сябрам яе Цэнтральнага камітэта. У пачатку 1930-х гадоў быў адным з ініцыятараў стварэння праваслаўнай фракцыі БХД. Актыўна супрацоўнічаў з Беларускім інстытутам гаспадаркі і культуры. У міжваенны час друкаваўся ў заходнебеларускіх перыядычных выданнях пад псеўданімам Мікола Базылюк. У 1939-1941 гг. працаваў настаўнікам у Міёрах. З 1942 г. знаходзіўся на прымусовых работах ва Ўсходняй Прусіі. З 2-й паловы 1940-х гадоў жыў у Лашцы на Памор'і. Некаторы час працаваў на чыгунцы ў Гданьскай павятовай дарожнай управе ў мясцовасці Штутава. Памёр 15.08.1988 у г. Лембарк недалёка ад Гданьска.

Літ.: Biełaruskaja Krynica (Вільня). 1928. № 54; Ніва (Беласток). 1999. № 36.

Паведаміць пра недакладнасьць