Кушнер Іван (1908-1943), праваслаўны святар, протаіерэй Літоўскай епархіі, магістр багаслоўя, удзельнік беларускага хрысціянскага руху 20 ст., рэлігійны і грамадскі дзеяч.

Нарадзіўся ў 1908 г. ў мясцовасці Лужкі на Глыбоччыне. Паходзіў з сям'і праваслаўных беларусаў. Скончыў пачатковую народную школу і Віленскую духоўную праваслаўную семінарыю (1930). У гэтым жа годзе рукапаложаны ў сан святара. Вучыўся на багаслоўскім факультэце Варшаўскага ўніверсітэта (1930-1934). У 1935 г. абараніў магістэрскую дысертацыю. У час вучобы ў Вільні і Варшаве прымаў актыўны ўдзел у беларускай мастацкай самадзейнасці. З 1934 г. служыў настаяцелем праваслаўнага прыхода ў в. Ятвеск на Гарадзеншчыне. У гады Другой сусветнай вайны ўдзельнічаў у адраджэнні беларускага нацыянальна-рэлігійнага жыцця. З 1941 г. - у Менску. Служыў настаяцелем Аляксандра-Неўскай праваслаўнай царквы на Вайсковых могілках. Сябра Мітрапалітальнай управы Беларускай праваслаўнай царквы (1942-1943) Удзельнічаў у працы перадсаборнай праваслаўнай камісіі і Ўсебеларускага царкоўнага сабора ў Менску (30.08-02.09.1942), на якім была абвешчана аўтакефалія Беларускай праваслаўнай царквы. Загінуў 05.07.1943 у выніку выбуху міны. Пахаваны на вайсковых могілках у Менску.

Літ.: Мартос А.; Касяк І.

Паведаміць пра недакладнасьць