Нарадзіўся 20.09.1867 у г. Кастрама (Расея). Паходзіў з праваслаўнай сям'і Сцяпана Ражноўскага. Вучыўся ў ваенна-інжынернай навучальні. Скончыў духоўныя курсы пры Казанскай духоўнай праваслаўнай акадэміі. У 1897 г. пастрыгся ў манахі і прыняў імя Панцеляймон. Служыў настаяцелем Маркава манастыра ў Віцебску (1905-1913). Узведзены ў сан епіскапа ў 1913 г. Маскоўскім патрыярхатам быў прызначаны епіскапам Пінскім. З 1922 г., у сувязі з адмоўным стаўленнем да польскіх урадавых «Часовых правіл» пра статус праваслаўнай царквы ў Польшчы, знаходзіўся пад адміністрацыйным наглядам. У процівагу варшаўскаму мітрапаліту Дзянісу выступаў за тое, каб духоўныя справы «вырашала сама царква з уласнымі царкоўнымі іерархамі». Негатыўна ставіўся да палітыкі супрацоўніцтва праваслаўных іерархаў з польскімі дзяржаўна-адміністрацыйнымі ўладамі. З 1931 г. знаходзіўся ў ссылцы ў Жыровіцкім манастыры. Пасля заняцця Заходняй Беларусі савецкімі войскамі паводле ўказа маскоўскага патрыярха прызначаны экзархам далучаных да Савецкай Беларусі і Савецкай Украіны абшараў. Падтрымліваў шырокія сувязі з іерархам Еліферыем, мітрапалітам Літоўскім і Вілейскім, і іераманахам Іаанам Шырынскім. У гады Другой сусветнай вайны браў удзел у арганізацыі царкоўна-рэлігійнага жыцця на акупаванай нямецкімі войскамі тырыторыі Беларусі. Фармальна спрычыніўся да аднаўлення Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы (БАПЦ), кананічна ўзводзячы ў сан епіскапаў беларускіх святароў архімандрытаў Філафея і Афанасія. Адзін з арганізатараў і старшыня Часовай мітрапалітальнай управы Беларусі. У чэрвені 1942 г. высланы ў адміністрацыйным парадку нямецкімі ўладамі ў манастыр у мясцовасці Ляды. З восені 1942 г. пераведзены ў Вілейку. З набліжэннем нямецка-савецкага фронту ў чэрвені 1944 г. выехаў у Германію. Пазней, у 1946 г., з іерархамі епіскапату БАПЦ перайшоў у Расейскую праваслаўную зарубежную царкву. У пасляваенны час жыў у перасыльных лагерах у Германіі. Памёр 30.12.1950 у лагеры Шляйсгайм. Пахаваны на могілках у мясцовасці Фэльдмохен.
Літ.: НГАБ, ф. 6, воп. 1, спр. 206; Царкоўны Сьветач (Саўт-Рывер). 1951. № 1; Касяк І.; Мартос А.; Вініцкі А.; ЭГБ, V; Скурат К.; Шейкин Г.
