Хоміч Павал (1893-1942), каталіцкі святар заходняга абраду, рэлігійны дзеяч, удзельнік беларускага хрысціянскага руху 20 ст., душпастыр.

Нарадзіўся 17.10.1893 у г. Ваўкавыск Гарадзенскай губ. Паходзіў з сялянскай сям'і: бацька, Сямён Фларыянавіч, - праваслаўнага веравызнання, маці, Марыяна Людвікаўна, - каталічка. У 12-гадовым узросце прыняў рымска-каталіцкае веравызнанне (22.10.1905). Вучыўся ў Ваўкавыскай гарадской 4-класнай навучальні (1907-1910). Скончыў Магілеўскую духоўную каталіцкую семінарыю і Мітрапалітальную духоўную акадэмію ў Петраградзе. Пасвячоны ў святары ў 1916 г. З беларускім нацыянальна-рэлігійным рухам звязаны з часоў вучобы ў Петраградзе, дзе ўдзельнічаў у працы культурна-асветнага гуртка беларусаў-клерыкаў. Душпастырскую дзейнасць распачаў у якасці капелана на станцыі Вырыца Царскасельскай чыгункі. Пазней выконваў святарскія абавязкі на Пскоўшчыне. На пачатку 1920-х гадоў - пробашч парафіі св. Кацярыны ў Ленінградзе. Пазней працаваў у парафіі св. Казіміра. 02.06.1926 арыштаваны і прыгавораны да 10 гадоў лагераў на Салаўках, дзе заставаўся да ліпеня 1933 г. З 21.07.1932 да 25.04.1933 знаходзіўся ў турме органаў бяспекі («на Шпалерцы») у Ленінградзе. У час допытаў ад яго патрабавалі адмовіцца ад духоўнага сану. Псіхічна хворы, быў адпраўлены на лесапавал у Карэлію (?). З 28.06.1938 жыў у ваколіцах г. Кастрама. У 1939 г. нелегальна вярнуўся ў Ленінград. 01.03.1942 прыгавораны Ваенным трыбуналам да вышэйшай меры пакарання. Расстраляны 10.03.1942 у Ленінградзе.

Літ.: РГИА, ф. 826, воп. 1, спр. 2417; Directorium... Mohiloviensi; Elenchus... Mohiloviensis; Chryścijanskaja Dumka (Вільня). 1933. № 10; 1934. № 2; Dzwonkowski R., 1997; Dzwonkowski R., 1998.

Паведаміць пра недакладнасьць