Дазоршчык-уладар (Anax imperator Leach., 1815)
Атрад Стракозы (Odonata), сямейства Каромыслы (Aeschaidae)

Статус. III катэгорыя. Рэдкі від.
Значэнне ў захаванні генафонду. У Беларусі адзіны прадстаўнік роду.
Кароткае апісанне. Адна з самых вялікіх прыгожых стракоз беларускай фауны: даўжыня брушка 49-61 мм, задняга крыла 45-51 мм. Грудзі ярка-зялёныя, брушка самца блакітнае з чорнай зігзагападобнай падоўжнай палосай; брушка самкі зялёнае з бурай палосай. Чорная вузкая палоса на краю лба [2].
Пашырэнне. Эўразія. У Беларусі зарэгістраваны лакальныя знаходкі на Нарачанскіх і Браслаўскіх азёрах [1, 3, 4].
Месцы пражывання. Літаральная зона вялікіх азёр, радзей слабапраточныя вадаёмы. Стракозы адлятаюць на значныя адлегласці ад месцаў выпладу.
Колькасць і тэндэнцыі яе змянення. Паўсюдна рэдкі, іншы раз спарадычна паяўляецца больш часта на азёрах Нарач, Дрывяты, Вялікія Швакшты, Мядзел.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Забруджванне вадаёмаў, асабліва пры змыванні ўгнаенняў з сельскагаспадарчых угоддзяў; рэкрэацыйныя нагрузкі ў месцах канцэнтрацыі віду.
Асаблівасці біялогіі. Цыкл развіцця 3-4 гады. Лёт у траўні-жніўні. Лічынкі развіваюцца ў літаральнай зоне азёр, радзей у слабапраточнай вадзе.
Развядзенне. У лабараторных умовах лічынкі апошняга ўзросту даволі добра кормяцца і хутка растуць. Выхад імага 96%. На корм выкарыстоўвалі лічынак хіранамід.
Прынятыя меры аховы. Не прымаліся.
Неабходныя меры аховы. Стварэнне мікразаказнікаў у месцах найбольшага скопішча лічынак на азёрах Нарач, Вялікія Швакшты, Дрывяты, Мядзел, забарона збору і калекцыянавання стракоз.

Літ.: 1. Шалапёнок, 1964; 2. Спурис, 1964; 3. Писаненко, 1985; 4. Шалапёнак (асаб. павед.).

А.Пісаненка

Паведаміць пра недакладнасьць