наводшыбе, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з прыназ. выражае прасторавыя адносіны: прыназ. указвае на размяшчэнне ўбаку, на некаторай адлегласці ад каго-, чаго-н. Камунальны аддзел не ў будынку райвыканкома, а наводшыбе мястэчка, у доміку з зялёнымі аканіцамі (І.Навуменка). Алесь і Уладзік зайшлі на нямецкі хутар, што стаяў наводшыбе вялікай вёскі (У.Юрэвіч).

Паведаміць пра недакладнасьць