ува, прыназ. з Р., В. і М. Размоўн. Тое ж, што і ва. Пад вірамі нямых завірух ува мне навальніцы спеюць... (Р.Барадулін). Ты галінку адну крані - пушча ўся ува мне заные (Р.Барадулін). Як часта на сцяжынцы палявой яна [песня] ўва мне прачнецца нечакана і па спакойным і будзённым сэрцы ударыць мякка трапяткім крылом (Г.Бураўкін).
