Гесэ Герман (1877-1962), нямецка-швейцарскі пісьменнік. Спачатку Г. пісаў і друкаваў рамантычныя вершы, апавяданні. З 1912 г. жыў у Швейцарыі; у 1923 атрымаў швейцарскае грамадзянства. Сярод найбольш вядомых твораў - «Дэміян» (1919), «Сідхарта» (1922), «Стэпавы воўк» (1927), «Нарцыс і Гальмгольд» (1930) і інш. У рамане-утопіі «Гульня ў бісер» (1943) - інтэлектуальнае выкрыццё бясплоднасці сыходу мастака ад жыцця ў свет эстэтычных каштоўнасцей. Яго творы атрымалі шырокую папулярнасць у заходніх краінах, што было ў значнай ступені абумоўлена не толькі высокімі мастацкімі якасцямі, але і наяўнасцю ў раманах, навелах матываў усходняй філасофіі і рэлігіі, папулярных ідэй З.Фрэйда, К.Г.Юнга, Ф.Ніцшэ. Для творчай манеры Г. ўласцівы інтэлектуалізм, пастаноўка фундаментальных філасофскіх праблем, сімвалічнасць, дакладнасць псіхалагічных характарыстык. Г. крытыкаваў сучасную буржуазную культуру, выступаў за актуалізацыю класічнай культурнай спадчыны. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1946).

Паведаміць пра недакладнасьць