Йітс Уільям Батлер (1865-1939), ірландскі паэт, драматург, крытык. Вучыўся ў Дублінскай мастацкай школе і мастацкай навучальні пры Каралеўскай Ірландскай акадэміі. Стаяў ля вытокаў ірландскага нацыянальнага тэатра; быў адным з найбольш яркіх прадстаўнікоў Ірландскага Адраджэння - грамадскага руху па развіццю нацыянальнай літаратуры, мовы, мастацтва. Й. праяўляў павышаны інтарэс да ўсходніх рэлігій і акультызму. Першыя вершы апублікаваны ў 1885. Быў складальнікам зборніка ірландскага фальклору пад назвай «Чароўныя і народныя казкі ірландскіх сялян» (1888). Апублікаваў зборнікі вершаў «Прыгоды Ойсіна» (1889), «Кельцкія сумеркі» (1893), «У сямі лясах» (1903) і інш., зборнік апавяданняў «Патаемная ружа» (1897), зборнікі эзатэрычных эсэ «Дзесяць запаветаў і пакланенне валхвоў» (1897) і г.д. Аўтар шматлікіх п'ес, рэлігійна-філасофскага трактату «Уяўленні» і інш. У 1890-я г. прымаў актыўны ўдзел у ірландскім нацыянальна-вызваленчым руху, уступіў у рэвалюцыйную арганізацыю «Ірландскае літаратурнае брацтва», удзельнічаў у стварэнні таварыстваў, якія павінны былі папулярызаваць старажытную і новую нацыянальную літаратуру. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1923). Для лепшых твораў Й. характэрны эзатэрычныя матывы, ускладнёная вобразнасць, сімвалічнасць, пастаноўка складаных філасофскіх, рэлігійных, псіхалагічных праблем.

Паведаміць пра недакладнасьць