Бабіч Марыя (у шлюбе Бялевіч; 1928, вёска Бабічы Глыбоцкага р-ну Віцебскай вобл.), сябра Глыбоцкай групы Саюзу Беларускіх Патрыётаў, палітычны вязень; сястра Івана Бабіча.

Пад час навучаньня ў Глыбоцкай пэднавучальні ўступае ў Саюз Беларускіх Патрыётаў. 25.03.1946 разам зь іншымі сябрамі СБП прымае прысягу на вернасьць беларускаму народу: «У мяне былі шчырыя гутаркі з Антонам Фурсам наконт таго, як гвалтам выцясьняецца з нашае навучальні беларуская мова, як нас спрабуюць дэнацыяналізаваць. І я згаджалася зь ім, што нельга з гэтым мірыцца, патрэбна неяк процідзейнічаць. Я была ў ліку першых, з каго пачынаўся Саюз Беларускіх Патрыётаў» [1, 223-224].

У пэрыяд ад першых арыштаў сябраў СБП (08.02.1947) і да ўласнага арышту Марыя і Іван Бабічы перайшлі на паўлегальнае становішча. Абое былі арыштаваныя 08.09.1947 на станцыі Навадруцак пад час спробы выехаць у Польшчу. М.Б. пасьля арышту ўтрымлівалася ў полацкай турме. Асуджана была разам з братам Іванам, маці Ганнай і дзядзькам Аляксеем Бабічам. Апошнія двое былі асуджаныя за неданясеньне на «ворагаў народу» Марыю і Івана Бабічаў. М.Б. была асуджаная да 10 год пазбаўленьня волі. Тэрмін адбывала ў Комі АССР, Кіраўскай вобл., у Азерлагу пад Тайшэтам, працавала на будаўніцтве чыгункі Тайшэт-Брацк, потым у Мардоўскай АССР.

У 1955 М.Б. і Іван Бабіч былі прывезеныя ў Маладэчну, дзе адбыўся перагляд судовай справы. Тэрмін быў скарочаны да 8 год. М.Б. была вызваленая ў лютым 1956, вярнулася ў родныя мясьціны. Пабралася шлюбам зь сябрам Глыбоцкай групы СБП Лявом Бялевічам. Маюць дачку. З 1983 Леў і Марыя Бялевічы жывуць у Полацку.

Бібл.: 1. Гарт. З успамінаў пра Саюз Беларускіх Патрыётаў. Мн., 1997. С. 18-21, 38, 75, 86, 88, 117, 126, 137, 139, 140, 141, 181, 182, 185, 186, 200, 215-243, 281-283, 314, 340.

Алег Гардзіенка

Паведаміць пра недакладнасьць