У часы нямецкай акупацыі быў прымусова вывезены на работы ў Нямеччыну. Пасьля вяртаньня на Бацькаўшчыну супрацоўнічаў з наваградзкай раённай газэтай. У 1947 - удзельнік антысавецкага беларускага патрыятычнага падпольля Саюз Вызваленьня Беларусі. Быў упаўнаважаным СВБ у Наваградзкім р-не.
Арыштаваны савецкімі карнымі органамі 30.05.1947. Утрымліваўся ў баранавіцкай сьледчай турме «Крывое кола». На працэсе, які праходзіў 29-31.08.1947 у Баранавічах, ваенным трыбуналам засуджаны на 10 гадоў зьняволеньня з пазьнейшай высылкай. Адбываў пакараньне на лесапавале ў канцлягеры Усьць-Вым (Комі АССР), а з 1949 - у спэцлягерох Караганды (на будаўніцтве шахтаў).
Вызвалены 03.01.1956. Высылку павінен быў адбываць у г. Сарань Карагандзінскай вобл., але яна была адменена. У Беларусь вярнуўся восеньню 1956 і працаваў на заводзе газавай апаратуры ў Наваградку. На пэнсіі з 1980. Не рэабілітаваны.
Выдаў кнігі вершаў «Бяссмертнік» (Менск, 1994), «Заяц на бярозе» (Наваградак, 1995) і «Чарадзейны агонь» (Наваградак, 1998). Жыве ў Наваградку.
Васіль Супрун
