Герыцый рашэцістападобны (Hericium clathroides (Pallas: Fr.) Pers., 1825)
Клас Базідыяльныя грыбы (Basidiomycetes), парадак Афілафаральныя (Aphyllophorales), сямейства Герыцыевыя (Hericiaceae)

Статус. II катэгорыя. Рэдкі від. Уключаны ў Чырвоную кнігу СССР [1].
Значэнне ў захаванні генафонду. Від з дэкаратыўнымі пладовымі целамі. Ядомы ў маладым узросце.
Кароткае апісанне. Пладовае цела дрэвападобна разгалінаванае, іншы раз каля асновы жаўлакападобнае, мясістае, потым цвярдзее, белае, ружаватае, з узростам бурае; шыпы гіменафора даўжынёй да 1 см, прамыя або выгнутыя, пакрываюць галіны амаль да самай іх асновы, белыя, потым крэмавыя з ружаватым адценнем, бурэюць пры высыханні. Тканка белая, злёгку губчатая, з узростам цвёрдамясістая, без асобага смаку і паху. Споры памерам 3,5-5 х 3,5-4 мкм, шырокаэліпсоідныя, бясколерныя, амілоідныя [2, 3].
Асаблівасці біялогіі. Пладаносіць у жніўні-кастрычніку.
Пашырэнне. Заходняя Эўропа, Эстонія, Летува, Украіна, Крым, Каўказ, Заходняя і Ўсходняя Сібір, Далёкі Ўсход, Паўночная Амерыка. У Беларусі адзначаны ў Петрыкаўскім, Жыткавіцкім, Рэчыцкім, Менскім, Гарадзенскім, Магілеўскім раёнах, у Белавежскай пушчы [2-5].
Месцы росту. Расце ў лісцевых і мяшаных лясах - на драўніне лісцевых парод (пераважна на бярозе).
Характар росту. Трапляюцца адзінкавыя пладовыя целы.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Змяненне ўмоў росту пад уздзеяннем антрапагенных фактараў (ушчыльненне і забруджванне глебы, высечка лясоў, збор пладовых цел).
Культываванне. Указаны ў Каталогу чыстых культур Нідэрландаў [5].
Прынятыя меры аховы. Ахоўваецца ў Белавежскай пушчы і Прыпяцкім запаведніку.
Неабходныя меры аховы. Забарона збору пладовых цел, папярэджванне змянення экалагічнага рэжыму месцаў росту і забруджвання асяроддзя, увядзенне ў культуру з мэтай зберажэння генафонду мясцовых папуляцый і наступнага рассялення ў прыроднае асяроддзе, рэвізія вядомых месцаў росту, вывучэнне і кантроль за станам папуляцый, выяўленне новых месцаў росту і іх ахова.

Літ.: 1. Красная книга СССР, 1984; 2. Николаева, 1961; 3. Комарова, Головко, 1965; 4. Jєulich, 1984; 5. Stalpers, 1978; 6. Сержанина, Яшкин, 1986.

А.Галаўко

Паведаміць пра недакладнасьць