Насток слівападобны (Nostoc pruniforme Ag., 1812)
Аддзел Сіне-зялёныя водарасці (Cyanophyta), клас Гармагоніевыя (Hormogoniophyceae), парадак Настокавыя (Nostocales), сямейства Настокавыя (Nostocaceae)

Статус. IV катэгорыя. Адносна рэдкі від, пашырэнне якога вывучана недастаткова.
Значэнне ў захаванні генафонду. Прадстаўляе навуковы і практычны інтарэс, ужываецца ў ежу.
Кароткае апісанне. Калоніі шара- або эліпсападобныя, нагадваюць плады вінаграду ці слівы, дасягаюць велічыні курынага яйка, ярка-сіне-зялёныя, аліўкавыя да чорна-карычневых, з моцным перыдэрмам, унутры мяккія, іншы раз з цэнтральнай поласцю. Трыхомы рыхла пераплеценыя, часам радыяльна размешчаныя ад цэнтра да перыферыі, з добра прыкметнымі бясколернымі або жаўтаватымі похвамі, шырынёй 4-6 мкм, з коратка бочачкападобнымі або слаба падоўжанымі клеткамі, амаль шарападобнымі гетэрацыстамі (6-7 мкм) і спорамі (каля 10 мкм).
Асаблівасці біялогіі. Размнажаецца спорамі.
Пашырэнне. Заходняя Эўропа, Азія [1, 2]. У Беларусі знойдзены ў Мядзельскім раёне (воз. Нарач).
Месцы росту. Сажалкі і азёры (свабодна плаваюць у тоўшчы вады або збіраюцца на глеістым дне вадаёмаў, у літаральнай зоне) [1].
Характар росту. Калоніі трапляюцца ў асноўным невялікімі групамі.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Інтэнсіўныя рэкрэацыйныя нагрузкі, антрапагеннае забруджванне водаў.
Культываванне. Звестак няма.
Прынятыя меры аховы. Не прымаліся.
Неабходныя меры аховы. Папярэджванне забруджвання і змянення гідралагічнага і гідрахімічнага рэжымаў у воз. Нарач, выяўленне новых месцаў росту.

Літ.: 1. Еленкин, 1938; 2. Голлербах и др., 1953.

Т.Міхеева

Паведаміць пра недакладнасьць