Каніяцыбе тонкая (Coniocybe gracilenta Ach., 1816)
Клас Сумчатыя лішайнікі (Ascolichenes), парадак Каліцыяльныя (Caliciales), сямейства Каліцыевыя (Caliciaceae)

Статус. I катэгорыя. Вельмі рэдкі від, які знаходзіцца пад пагрозай знікнення [1, 2].
Значэнне ў захаванні генафонду. Вельмі адчувальны (індыкатарны) да антрапагеннага ўздзеяння барэальны від парашкаплодных лішайнікаў.
Кароткае апісанне. Слаявіна лепрозная, у выглядзе зярністага пылу, шаравата-зялёная. Апатэцыі на доўгіх (даўжыня 2-5 мм), тонкіх (таўшчыня 0,1 мм), выгнутых і скрыўленых, голых, чарнаватых або шараватых, месцамі цёмна-карычневых ножках. Галоўкі апатэцыяў шарападобныя, ад шараватых да светла-карычневых, дыяметрам 0,5-1 мм [3].
Асаблівасці біялогіі. Размнажаецца аскаспорамі і вегетатыўна.
Пашырэнне. Эўразія, Паўночная Амерыка, Аўстралія [3, 4]. Трапляецца ў Карэліі, Прыбалтыцы, на Ўкраіне [3]. У Беларусі дакладна вядома толькі ў Камянецкім раёне ў Белавежскай пушчы [1]; раней адзначалася ў Мядзельскім раёне [5].
Месцы росту. Расце ў вільготных шыракалістых і хвойна-шыракалістых лясах на ствалах і каранёвых лапах дубоў, на кары сасны.
Характар росту. Трапляецца групамі на невялікай плошчы, радзей утварае суцэльнае покрыва.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Памяншэнне плошчы старых шыракалістых лясоў, парушэнне экалагічнага рэжыму ў месцах росту.
Культываванне. Не культывуецца.
Прынятыя меры аховы. Ахоўваецца ў Белавежскай пушчы.
Неабходныя меры аховы. Рэвізія месцазнаходжання ў Мядзельскім раёне, выяўленне новых месцаў росту і арганізацыя ў іх ліхеналагічных мікразаказнікаў.

Літ.: 1. Голубков, 1987; 2. Титов, 1986; 3. Определитель лишайников СССР, вып. 3, 1975; 4. Tibell, 1975; 5. Bachmann, Bachmann, 1920.

У.Галубкоў

Паведаміць пра недакладнасьць