Рашучасць, здольнасць чалавека самастойна прымаць адказныя рашэнні і рэалізоўваць іх на практыцы. Рашучасць патрабуе канцэнтрацыі валявых намаганняў, сабранасці, перакананасці ў сваёй праваце і ў неабходнасці пэўнага ўчынку. Ёй папярэднічае складаная барацьба матываў, альтэрнатыўных пунктаў погляду. Можна сцвярджаць, што рашучасць - адна з ключавых праблем маральнага выбару, у якім пераважае апора на сябе, аднак не ігнаруецца дапамога іншых людзей, апеляцыя да грамадскай думкі. Рашучасць характэрная для сацыяльна сталай, маральна актыўнай і па-грамадзянску адказнай асобы і сведчыць пра моцныя характар і волю. Нерашучасць - адна з тых нешматлікіх чалавечых якасцей, якія практычна немагчыма выправіць. Нерашучаму чалавеку нельга давяраць адказных спраў, на яго нельга спадзявацца ў складанай сітуацыі. Яго ваганні, пасіўнасць у адказны момант могуць прывесці да бяды і вялікіх страт. Лічыцца, што чалавек са слабым характарам не можа быць адкрыты, шчыры, прынцыповы. А калі няма волі - няма і правільнага жыццёвага шляху. Такім чынам, рашучасць - гэта сапраўдны дар чалавечай душы, які падкрэслівае стойкасць чалавека, здольнасць ацэньваць свае сілы, супрацьстаяць спакусам, пазбягаць бяздзейнасці і апатыі. Без перабольшання яе можна лічыць адной з галоўных умоў поспеху ў паўсядзённым жыцці. Бо дзякуючы гэтай якасці задумы ператвараюцца ў рэальныя справы. Рашучасць заснавана на цвярозасці розуму і мужнасці духу, на саюзе розуму і волі і выклікаецца пэўнымі прынцыпамі і валявой энергіяй. Яна фармуецца сацыяльным асяроддзем, жыццёвымі абставінамі, разумнай і мэтанакіраванай сістэмай выхавання, самавыхавання, атмасферай даверу і падтрымкі, што склалася ў канкрэтнай жыццёвай сітуацыі. Асабліва яскрава яна выяўляецца ў складаных сітуацыях, калі ўчынак звязаны з рызыкай і неабходнасцю выбару з некалькіх альтэрнатыў. Рашучасць абазначае таксама здольнасць смела браць на сябе адказнасць за прынятае рашэнне. Маральная ацэнка рашучых учынкаў залежыць ад іх канкрэтнага сацыяльнага зместу.

Паведаміць пра недакладнасьць