АДЗІНОТА (адзіноцтва). Дарожная (аўт.), велічная, салодкая (аўт.), ціхая  адчайная, безнадзейная, бязлітасная, бязрадасная, вострая, воўчая, глухая, глыбокая, горкая, доўгая, жудасная, журботная, зацятая, злая, змрочная, калючая, людная (аўт.), магільная, мёртвая, мітуслівая (аўт.), неадліпная, невыносная, нудная, поўная, пустая, пякучая, самотная, санлівая, сіроцкая, сляпая, сонная, страшная, сумная, тужлівая, усеабдымная, халодная, цягучая, шчымлівая, шэрая.

Ды дзяцел вырваўся і паляцеў... Каб толькі як быццам гулліва, але ж дзеля хлеба, упарта і майстравіта, абстукваць ствалы і галіны. Нібы просіцца гэтым сяброўскім, сваяцкім пастукваннем у дзверы нашай лясной або дарожнай адзіноты (Я.Брыль). Сосны стаялі ў велічнай адзіноце, думалі сваю лясную думу (В.Карамазаў). Гэтая салодкая адзінота, гэтае адчуванне дзіўнай загубленасці ў сусвеце паяўлялася ў Васько ў такую раннюю пору (А.Асіпенка). Душа поўнілася ціхай адзінотай (К.Каліна). О не паддайся дробязнай згрызоце. Вучы сябе, будзі свой мужны дух І не кажы ў адчайнай адзіноце, Што свет да справядлівасці аглух (Я.Янішчыц). Безнадзейная, бязлітасная адзінота гняла, адбірала волю (К.Чорны). Яна пакінула скардзіцца на воўчую адзіноту ляснога хутара (К.Чорны). Яе [Мар’янку] ахапіла вострая, глухая адзінота хутара (Я.Колас). Пра іх [людзей] і песень не спяваюць, Апроч вятроў, што нудна ў плоце Зімой у горкай адзіноце Халодны снег нясуць-здзіраюць (Я.Колас). [Захар] цяпер канчаткова паверыў, што перамагае горыч доўгай і тужлівай адзіноты (А.Савіцкі). Адчую калючую адзіноту і давер дзіцячы (Я.Янішчыц). У люднай адзіноце, у шчасця на краю, На перасмяглай ноце — замоўкнуць салаўю (С.Гаўрусёў). Прыехаў сябра. Жонка на рабоце. У мітуслівай нейкай адзіноце Мы бавім час (М.Стральцоў). Гэта была магільная адзінота, але чалавек аставаўся жывы (К.Чорны). Пазычу пёрынку з крыла У заблукалае арліцы, Каб лёгка, дзёрзка мне ўзляцець Над неадліпнай адзінотай (Р.Баравікова). Патухлі агні, і Саўка апынуўся ў поўным адзіноцтве... (Я.Колас). Вяртацца дахаты, у тую сваю пякучую адзіноту, Алаізе не хацелася (В.Коўтун). Раззброеная адзінота, свае ўсе рэчы забяры! (С.Ліхадзіеўскі). Конь вараны... З нетутэйшае стараны, Дзе ў сляпой адзіноце бліскі Выкрасае пануры агонь (М.Стральцоў). Сонная сляпая адзінота Алазані ўзлеглася на плечы (М.Хведаровіч). Страшэнная адзінота надакучыла Хадкевічу (А.Васілевіч). Седзячы ў сумнай адзіноце... думаў пра Таню... (І.Шамякін). Таму люблю да забыцця, Да ўсеабдымнай адзіноты — Зялёны парастак жыцця... (Я.Янішчыц). Упершыню ў гэтую хвіліну Максімка адчуў, што яго назаўсёды пакідае трывожны страх сіроцкай адзіноты (А.Якімовіч). Кругом стаяла празрыстае цяпло лета, замглёнае шчымлівай адзінотай... (В.Адамчык). Навокал ні душы, толькі халодная трывожная адзінота пагранічнага горада (ЛіМ). Пакуль на скверы выплачуцца вербы, Мне не пазбегнуць адзіноты шэрай (П.Панчанка).

Паведаміць пра недакладнасьць