БЕЛЬ (белізна). Адгладжаная, блішчастая, густая, дзіўная, зіхатлівая, зіхоткая (разм.), іскрыстая, лебядзіная, мройная, некранутая, нечаканая, нечапаная, свежая, снежная, хрупастка-чыстая (аўт.), чыстая, яркая, ясная  асляпляльная, дакучлівая, калючая, сляпучая (разм.).

Адгладжаная бель з канца ў канец, Уробленая водамі прастора (Е.Лось). Каламажка з альхоўнікам, здавалася, не стаіць на месцы, а коціцца па дзіўнай і нечаканай, але густой і блішчастай белі (А.Савіцкі). На зіхатлівай белі агарода сцежка была ўжо добра прыкметная (Я.Брыль). Зіхоткая бель бяросты быццам вылузвалася з зямлі і паўзла ўгору (А.Савіцкі). І аднойчы, на самым золку, раптам пасвятлее ўсё, азорыцца іскрыстай чыстай беллю (Л.Дайнека). Першы выезд у лес на санях. Хораша ўсё гэта выглядае, калі на шэрую зямлю, на лёд ракі... пасцелецца вялізнае палотнішча іскрыстай снежнай белі! (Я.Брыль). Залягла, як пасцель, Лебядзіная бель На загон, на курган. І кажан, і груган Занямеў не на смех: Гэта снег, толькі снег (Я.Купала). Між гэтай некранутай белі вада пасярэдзіне здавалася густой і чорнай, як дзёгаць (І.Мележ). Яму [Алегу] падабалася першым пракладаць след па гэтай нечапанай белізне (Я.Сіпакоў). Захар глядзеў... на густое ззянне над цёмным лесам буйных і блізкіх зорак, якія... скатваліся ў мройную бель (А.Савіцкі). Ажно вочы слязіліся ад свежай белі (Т.Хадкевіч). Бяда ўжо будзе лыжніку. Яму так схочацца хутчэй туды, дзе беллю Хрупастка-чыстаю азначана лагчына (М.Стральцоў). Вочы міжволі заплюшчваліся ад яркай белізны снегу (Я.Бяганская). Асляпляльная, калючая белізна снегу адбірала вочы (ЛіМ). А навакол толькі снег бязмежны з яго сляпучай белізной (У.Караткевіч).

Паведаміць пра недакладнасьць