ЛІПА. 1. Пра колер, пах, вышыню, характар ствала ліпы, пра яе крону: акуратна падстрыжаная, белая, высокая, густая, духмяная, зялёная, купчастая, магутная, пахучая, пышна-зялёная, развіслая, разложная, разложыстая, расахатая, сакавітая, светла-зялёная, тоўстая  абвугленая, аголеная, голая, дуплістая, кашлатая, чорная.

Седзячы на лаўцы, пад акуратна-падстрыжанай ліпай, можна было адчуваць прыгажосць і разнастайнае багацце свету (І.Навуменка). Вецце раскінулі і расцвілі Белыя ліпы (С.Грахоўскі). Гарэла старая высокая ліпа, на вяршыні якой прыляпілася буслянка (К.Кірэенка). Зводдаль за карычняватым ад перасохлага моху гумном над густой светла-зялёнай старой ліпай кружыў бусел (В.Адамчык). Была калісьці вуліца Зарэчная, Ацененая ліпамі духмянымі (М.Танк). Усцяж прасторных тратуараў зазелянелі роўныя рады купчастых ліп (І.Мележ). Бярозы маладой, нявіннай легкадумнасцю ўпрыгожваюць, а векавыя, магутныя ліпы вартуюць гэты спакой (Я.Брыль). Ціха шалясцяць на вятрыску пахучыя ліпы (М.Лынькоў). Далёка ўперадзе між высокіх пышна-зялёных ліп бялелі шыферныя і гонтавыя дахі хат (Г.Далідовіч). А тыя ліпы ці таполі! Развіслы, тоўсты, сакавіты, Гамоняць з небам... (Я.Колас). На краю сяла глухога Паміж ліп разложных Прытуліўся дом... (Я.Колас). Пад высокімі, разложыстымі ліпамі і каштанамі тулілася драўляная станцыйка (П.Пестрак). Там, гэй, на ліпе на расахатай Птушка гняздо ўе, будуе... (Я.Купала). Хоць ліпа і стаяла чорная, абвугленая, але бусляняты засталіся жывыя (К.Кірэенка). І голыя ліпы, І гулкія дахі За ноч апранулі Сівыя папахі (С.Грахоўскі). Гэта ж вунь там, за старымі дуплістымі ліпамі, каля затравелай сажалкі, стаяў некалі раскошны белы дом (К.Цвірка). Яны [арэлі] прыглушана рыпелі Сярод старых кашлатых ліп (Г.Бураўкін).

2. Пра ўражанне, псіхалагічнае ўспрыняцце ліпы; пра яе ўзрост: дзіўная, паважная, прыгожая, родная, чароўная  адзінокая, ахаладаўшая, гаротная, нерасквітнеўшая, самотная, сумная; векавая, маладая, сталетняя, стара-старая, старая.

На самым краечку лесу раслі дзве маладзенькія, чароўныя ліпкі, невядома кім пасаджаныя... (ЛіМ). Высока-разложыста Расселася пры хаце Стара-старая ліпа, Паважная, як свацця (Я.Купала). Нерасквітнеўшыя родныя ліпы Попел ад спаленых вёсак абсыпаў (К.Буйло). Плачуць гаротныя ліпы старыя, Плачуць на долю сваю: Пышна раслі мы, цвілі маладыя, Добра было ў гаю (Я.Колас). Пахлі журавінавым сокам ахаладаўшыя ліпы і дубы (М.Лужанін). Цяпер былі толькі зямлянкі... і неяк асабліва аголеныя і самотныя ліпы... (Я.Брыль). А ён [Сцяпан] знарок стаіўся воддаль За тоўстай ліпай векавой (Н.Гілевіч). І кулачкі засохлыя лісцяў Сціскаюць маладыя ліпы (Р.Барадулін). Сталетні ліпы ўкруг панура Стагналі ночаю і днём (Я.Купала).

* Волаты-ліпы.

Волаты-ліпы стаяць па баках велізарнай чарадой, не пускаюць на дарогу ані косачкі сонечнага свету (М.Зарэцкі).

Паведаміць пра недакладнасьць