НАВАЛЬНІЦА. I. Моцны дождж з маланкай і громам: агністая, асвяжальная, ачышчальная, бурная, вясновая, зіхатлівая, зіхотная, летняя, прадвесняя, урачыста-святочная, урачыстая, цёплая, шчодрая, шырокая  буйная, бязлітасная, грозная, грымотная, гулкая, далёкая, жахлівая, жудасная, лютая, моцная, небывалая, нечуваная, парная, пякельная, разгневаная, разлютаваная, раз’юшаная, страшная, халодная, шалёная.

Між гулу і грому, дзе ўсё закіпала, Заварана той навальніцай агністаю, Нібыта ўсплакнула [чайка], на хвалю прысела... (А.Бялевіч). Зямля смягла і прасіла асвяжальнай і моцнай навальніцы (П.Пестрак). Я навальніцы люблю ачышчальныя, Што працінаюць да донца душы (П.Панчанка). Заўсёды пасля бурнай навальніцы Клякоча над разбураным гняздом Ды арлянят падлічвае арліца (К.Кірэенка). [Я.Колас] слухаў песні лясных жаваранкаў, радаваўся гулкім вясновым навальніцам (С.Александровіч). Не, не сціхлі ў душы навальніцы далёкай грымоты (Н.Гілевіч). Жахлівая навальніца пранеслася над вёскай, паздзірала стрэхі хат, бурлівым патокам паплыла праз гароды (“Маладосць”). Вадзім Мікалаевіч любаваўся гэтай, відаць, апошняй за лета цёплай і ўрачыста-святочнай навальніцай. Яна была шырокая, на ўсё небе, і зіхотная, як казка (М.Гамолка). А цішыня на дзіва. Не верыцца, як гэта яна ахінула наваколле так раптоўна пасля кароткай, але шалёнай летняй навальніцы (І.Пташнікаў). І подых нечуванай навальніцы Кранаецца даверліва шчакі (С.Законнікаў). Амаль кожны дзень к вечару збіраліся парныя навальніцы... (М.Лупсякоў). Таму няма патрэбы ў звон набатны біць, Калі пасля грымот і навальніц прадвесніх Пабачыце ўзарваны брук ля камяніц Жывымі, маладымі парасткамі песні (М.Танк). Паўвека, мабыць, не было такой пякельнай навальніцы (С.Грахоўскі). Над Дняпром раўла страшэнная навальніца (У.Караткевіч). Адбіўся крок дарожным пылам Пад буру шчодрых навальніц (В.Вярба). Небывалая навальніца, разгневаная і грозная, пранеслася кароткім ураганам (“Маладосць”).

II. Бурныя, грозныя падзеі: агнявая, баявая, ваенная, вялікая, грозная, крывавая, ліхая, лютая, расцугляная (аўт.), сакрушальная, смяротная, франтавая.

Адшумелі гарачыя дні Баявых, агнявых навальніц (М.Хведаровіч). Ваенная навальніца насоўвалася (Я.Колас). Знайце, злыдні, Хто пасее вецер, — Навальніцу грозную пажне (А.Звонак). Ішлі, як хвалі, орды Пад грозныя акорды крывавых навальніц... (Я.Колас). Клічуць мяне ля расстайных дарог Сосны, якіх я ад куль не збярог, Нівы, якіх ад ліхіх навальніц Мне не ўдалося грудзямі закрыць (М.Танк). Палкасць — бліскавічная, крывая, Зводня расцугляных навальніц, Голас твой заве і акрыляе... (Р.Баравікова). Сакрушальная, смяротная навальніца пранеслася праз наш край, нашы душы, і кожнага чацвёртага беларуса забрала... (“Беларусь”). Мільёнаў пяць! А паміж імі Былі такія, што пралеглі Праз франтавыя навальніцы, Праз агнявыя небасхілы, Над нашым партызанскім краем (М.Танк).

Паведаміць пра недакладнасьць