Чалавек без руху і работы нудзіцца, марнее, кажуць філосафы, — гэта ёсць бясспрэчная праўда (З.Бядуля). А нашы дарогі — ясноты, разлогі І вечнае праўды сугучнасць і лад (Я.Колас). Свяці мне, высокая праўда, Мільярдам сваіх кілават (А.Пысін). Вялікай і адкрытай праўдай Жыве сапраўдны чалавек... (“Маладосць”). Я сёння як след распазнаў глыбокую праўду жыцця (П.Глебка). Не з вясёласці яснай, не з ясных палацаў, А з канаючай крыўды ў пахіленай хатцы, Вызываная праўдай, таптанай, жывой, Я [Беларусь] расцвіла непагаснай зарой (Я.Купала). Ты мне праўду залатую схлусіш, Слоўкам недазволеным укусіш, Нібыта юрлівы маразок (Я.Янішчыц). [Юзя:] Няўжо толькі на шальмоўстве свет стаіць? [Зыгмусь:] А на чым жа яшчэ? [Юзя:] А праўда? Чыстая, чалавечая, літасцівая, міласэрная, ласкавая праўда (К.Чорны). Захару... з выразнасцю незвычайнай адкрылася простая і горкая праўда яго ўласных страт (А.Савіцкі). Светлай праўды сіла Славу лепшую напіша Бацькаўшчыне мілай (Я.Купала). Азярко чула тут святую праўду, і яшчэ большае нездавальненне падымалася ў ім супраць Дзеда (Я.Колас). Кажы мне шчырую праўду, не люблю, калі хто маніць (М.Лынькоў). Напасцю, лаянкай напраснай Грудзей не варта мазаліць! Не пагасіць вам праўды яснай: Жыў беларус і будзе жыць! (Я.Купала). На свеце часта бывае так, што самая простая справа, самая ясная праўда пазнаецца цаной вялікай пакуты — надта цяжкая дарога прыводзіць да такога пазнання (Я.Колас). Мне здавалася, што маці знарок гаворыць Загурскаму аголеную, брыдкую праўду (А.Асіпенка). [Стары Глушак] адчуў балючую праўду сынавых слоў... (І.Мележ). І толькі на свеце нятленныя кнігі, Як вечныя сведкі пакутнай зямлі, Расказваюць горкую праўду сурова... (С.Грахоўскі). Ідзіце ж к народу, як добрыя дзеці, Ідзіце, злучайце яго І горкую праўду ў вочы скажэце, Чаго ён гаруе, чаго? (Я.Колас). Мая праўда вострая, як сталёвы меч... (З.Бядуля). Жарту не атрымалася, атрымалася голая, суровая праўда (А.Васілевіч). Навошта... гэтаму выпадковаму чалавеку гаварыць такую жахлівую праўду (Я.Сіпакоў). Расказвай жа, як жывеш. Выкладзі праўду крутую... (П.Макаль). Колькі людзей ішло [на катаргу] за нашу мазольную праўду! (Я.Брыль). Вайна са сваёю страшнаю сумнаю праўдаю невымоўным болем яшчэ доўга будзе адгукацца ў нашых сэрцах (“Беларусь”).
Паведаміць пра недакладнасьць
