ПЫЛ. Белаваты, белы, бліскучы, глыбокі, дробны, жоўты, залаты, залаціста-фіялетавы, залацісты, іскрысты, крэмавы, ледзь прыкметны, лёгкі, мяккі, пяшчотны, рэдкі, светлы, серабрысты, срабрысты, срэбраны, цёплы, чырвоны  брудны, засушлівы, пякельны, руды, спякотны, цёмны, цяжкі, чорны.

У белаватым святле поўні падворак выдаўся чыстым, бы зацярушаным рэдкім белаватым пылам (А.Савіцкі). Загудуць вятругі ў полі, Загалосяць, зашумяць, Белым пылам задымяць Ды засцелюць гоні-ролі (Я.Колас). У цішыні пачулася, як мякка і глуха ўдарылі па глыбокім цёплым дарожным пыле (А.Жук). Усё насычана было дробным вадзяным пылам, які ўраганны вецер зрываў з крутых хваль (М.Лынькоў). Косы жоўтага пылу пацягнуліся на поплаў (В.Адамчык). Сонца раніцы б’е ў вокны, слупы пылу клубяцца ў паветры. Залаціста-фіялетавы пыл (Б.Мікуліч). Худая, счарнелая рука застыла ў здранцвенні на прыполе, Прапахлая цуркамі малака І залацістым пылам поля (С.Грахоўскі). Крэмавы пыл балюча і колка сыпаў у твар (А.Савіцкі). Каткі — толькі дакраніся да іх — асыпаліся на зямлю, сеючы ледзь прыкметны пыл (У.Дамашэвіч). Пыл асыпаецца на пальцы, мяккі, цёплы, пяшчотны (А.Савіцкі). Узнімаючы светлы пыл, яна [палутарка] падкаціла да агароджы скверыка (А.Савіцкі). З высокае сопкі праз срэбраны пыл Спускаўся я ноччу ў Даліну Маўчання (А.Звонак). Чырвоным засыпаны пылам Рамантыкі даўняй сляды (П.Панчанка). Зямля ўзарвецца страшным громам, Асядзе ўсцяж пякельны пыл (К.Кірэенка). Вось спякотны засушлівы пыл Толькі лівень грымотны прытушыць... (Я.Янішчыц). Па дарогах днём і ноччу ў воблаках рудога пылу беглі машыны (С.Грахоўскі).

Паведаміць пра недакладнасьць