РАДОК (радкі). Напісаныя ці надрукаваныя словы, фразы празаічнага ці паэтычнага твора (тэксту): баявы, вясёлы, гарачы, добры, жывы, задушэўны, мудры, натхняльны, неўміручы, нябачны, праўдзівы, просты, просценькі, пяшчотны, сентыментальны, спагадлівы, сурова-звонкі, трапяткі, ціхі, шчыры, ясны  востры, выцвілы, горкі, жудасны, журботны, забойчы, задзірысты, злосны, наіўны, напорысты, невясёлы, нервовы, няроўны, палінялы, пануры, поўны смутку і жальбы, суровы, трывожны, шчымлівы.

Злосныя радкі шануюць крытыкі, добрыя радкі бярэ народ (Е.Лось). Гарачыя, натхняльныя радкі вершаў і публіцыстычных артыкулаў Купалы былі мацнейшыя за зброю (“Беларусь”). Мы радкі пакідаем жывымі... (А.Пысін). Простыя, задўшэўныя і шчырыя радкі, поўныя смутку і жальбы, змяняліся мужнымі і гнеўнымі словамі (С.Александровіч). Шчасліва веру, што ён [Панчанка] як сапраўдны мастак увесь яшчэ не раскрыўся, што нас яшчэ чакае радасць не адной сустрэчы з яго нервовым і мудрым, пяшчотным і вострым радком (Я.Брыль). Кожная галінка пад ветрам — неўміруючы радок (У.Караткевіч). Пісала рупная працаўніца [Еўдакія Лось] нашага роднага пісьменства свае пяшчотныя і суровыя, спагадлівыя і задзірыстыя радкі (В.Бечык). Які малюнак ночы!.. А што за далікатнасць, якое сілы зарад і крыўды, і жаласці — “хоць ты вазьмі разарвіся ад слёз!” — у просценькіх, наіўных і, нехта скажа, сентыментальных радках... (Я.Брыль). Навагрудак, радзіма паэта [Міцкевіча]. Стары і новы горад на маляўнічых узгорках, — з руінамі замка, каля якога нараджаліся сурова-звонкія радкі “Гражыны”... (Я.Брыль). Хвалююць то сустрэчы, то расстанні... І шум дажджу, што музыкаю стане І перальецца ў трапяткі радок (С.Грахоўскі). [Люба] маўчала, углядаючыся ў жудасныя радкі, нібы чакала нейкага цуда, якое б перайначыла іх страшэнны сэнс (А.Васілевіч). Як непрытомная чытала Яна [Альжбета] забойчыя радкі (Н.Гілевіч). Я высветлю цябе зусім знянацку Над ціхім і напорыстым радком (Я.Янішчыц). Чатыры няроўныя радкі адраса напомнілі Сёмку — то яго рука... (Ц.Гартны). Ціхім сумам ахіналіся думкі, калі перачытваў палінялыя, выцвілыя радкі. Аб мінулым... (М.Лынькоў). Смыліць, як у сэрцы насечка, Як самы, шчаслівы радок (С.Грахоўскі).

Паведаміць пра недакладнасьць