У азёрнай старонцы маёй Ёсць чатыры музыкі, у якіх Так пявуча іграюць смыкі, Што аж рэха грыміць над зямлёй (М.Танк). Дарагая, дзіўная старонка! Я з табой навекі параднёны... (“Беларусь”). Так хочацца ў жытнёвай старане Сябе прыўзняць мелодыяй другою (Н.Мацяш). У бульбянай маёй старонцы неяк весела свеціць сонца... (“Маладосць”). І назаве яе [песню] сваёю залівістая старана (Е.Лось). Далёка ў зялёнай хваёвай старонцы Ёсць хата свая ў мяне (П.Панчанка). Дам я вам слоўца, братняе слоўца, Шчырае слоўца, — не знаю другіх, — Сейце па роднай, беднай старонцы Праўду і ў думках, і ў песнях сваіх (Я.Купала). Цвіце за аселіцай грэчка У роснай лясной старане (С.Грахоўскі). Дажджы ідуць у мілай старане (Я.Янішчыц). Эх, луг шырокі!.. Ты міл і смуцен, як радзіма, Як наша мілая старонка (Я.Колас). Дам я вам слоўца, братняе слоўца... Жыць хачу я ў роднай старонцы... (Я.Купала). У дальняй старонцы лет многа бясконца Пражыў у бядзе ён [падарожны] цяжкой; Ні шчасця, ні долі не бачыў ніколі, бядуючы слёзна парой (Я.Купала). Ці пайшлі вы [хлопцы непакорныя] у далёкую У старонку у чужую; Ці ляглі вы, адзінокія, У магілку у сырую (Я.Купала). З плачам думка-песня льецца Па замучанай старонцы... (Я.Купала). Прывет вам, прывет з найцямнейшай старонкі, Ад браццяў, ад сёстраў загнаных сваіх, Шлю радасці поўны, шлю з песняю звонкай: Вітайце, сяўцы, нам збажынак такіх (Я.Купала). І калі паштоўку атрымаеш, Не зайздросць ты, валацугу, мне: Я сваю тут вёску ўспамінаю На чужой, далёкай старане (М.Танк). О, колькі ў нашай ціхай старане Магіл салдат, яшчэ ўсё невядомых! (“Маладосць”).
Паведаміць пра недакладнасьць