Грымну я, грымну па струнах бунтарных Рукою, потам абмытай (Я.Купала). Зноў у аркестры скрыпачоў На струн гарачых пазалоту Прыносяць жоўты шум лістоў І страх, паложаны на ноты (М.Танк). Жальцеся, грайкія струны, Рэхам расходзьцеся ўдаль! (Я.Купала). Ты, музыка, настрой нам скрыпулю сваю, Я пад звон гулкіх струн аджыву, запяю! (Я.Купала). Я дзёрзкія струны да болю кранаю, Баюся напышлівых фраз (Я.Янішчыц). Патануў у скляпеннях адзін, другі ўдар, І заплакалі струны жывыя (Я.Купала). Навакол усё паветра Ў струнах сонца залатых (М.Багдановіч). Выплылі хмары — авечак табун Выгнаў на поле шырокае вецер І заіграў звонам збуджаных струн... (М.Танк). Ды дзесь нацята страшнае аружжа Да тоненькае струначкі зямной (Я.Янішчыц). Мала ў даўнейшых музыкаў было Сонечных струн, што спявалі аб шчасці, Сэрцы братоў азаралі б святлом (М.Танк). Не ведаеш, дзе абарвецца Неадспяваўшая струна (А.Пысін). І вецер з любоўю кране жмуты непакорлівых струн! (Е.Лось). Я тонкія струны нячутна крануў (К.Кірэенка). Звоняць тугія сасновыя струны, Рэха лясное калышацца звонка (М.Танк). Змоўкла чулая струна, Што будзіла і ўздымала, Да змагання выклікала, — Перарвалася яна! (Я.Колас). Ходзяць гутаркі па свеце Летам і зімой,... Ходзяць чарадой. Па балючай па вячыстай Б’юць усё струне (Я.Колас). Раніца. Стук малатка. Хмурыцца, браце, не варта! Чорнай струной у руках Звоніць шавецкая дратва (М.Танк).
* Струна-ашуканка, струны-званы, струны-самагуды, струны-ўспаміны.
Дык чаму ж струною-ашуканкай Не канае сэрца, а пяе? (Я.Янішчыц). Гэй, гусляр, гусляр! Ты ўдар, удар Па струнах-званах (Я.Купала). І ўзбудзіў бы ты зноў струны-самагуды, Каб радзіме праспявалі яны славу (М.Танк). З бруі крынічнай голас твой ляплю, Перабіраю струны-ўспаміны (Я.Янішчыц).
