ХЛЕБ. Прадукт харчавання, пражытак: белы, бясконца духмяны, водарны, духмяністы, духмяны, малады, мяккі, надзвычайны, наздраваты, новы, пахучы, прыгожы, родны, румяны, смачны, сумленны, цёплы, цудоўны, чысты, шчодры  горкі, замешаны на горкім поце, крывавы, нялёгкі, паходны, салдацкі, сірочы, чорны, чорствы.

Пад потам арэ, барануе і сее, Каб белага хлеба прыдбаці для вас, А хто ж з вас яго ў бядзе пажалее? Паслухалі ж песні яго вы хоць раз? (Я.Купала). — Які надзвычайны ў нас хлеб і які Прыгожы, духмяны бясконца (М.Танк). Я помню малады водарны хлеб, які маці вымала з печы... (М.Лупсякоў). Растуць непрыкметна салдацкія дзеці. Ім хопіць работы на нашай планеце, Ім хопіць зямлі і блакітнага неба, Крынічнай вады і духмянага хлеба (С.Грахоўскі). З брыгадай дружнай за працай спорай І не заўважым, як прыйдзе скора З духмяным хлебам гарачы поўдзень (М.Танк). А ў печы дыхаў наздраваты, чорны, Замешаны на горкім поце хлеб (С.Грахоўскі). Дыхне Засмягласць нівы ў новым хлебе (А.Пысін). І не было б на стале ў нас Пахучага хлеба (М.Танк). Побач красуе — Ну й малайчына! — Смачны, жытнёвы, Мінскі наш, з кмінам (П.Броўка). Ён [Міхась] для ўсіх адчыняў сваю хату, дзяліў двое навушнікаў на чатырох суседзяў і сяброў, дзяліўся з імі родным хлебам... (Я.Брыль). Наш хлеб сумленны — не прыманка, Хоць ён нялёгка нам даецца (А.Пысін). У непагадзь і ў ясную пагоду Да болю адчуваю кожны раз: Мы ўсе з таго няскоранага роду, Што чыстым хлебам шчодра корміць нас (С.Грахоўскі). Настаў і час перакусіць. Успомніў Хлеб Вандроўнік, Што недзе, кінуты, ляжыць, Духмяны і цудоўны! (М.Танк). Чорны ды смачны свой хлеб, — ...Лепшага я не хачу (Е.Лось). Табол паказвае нямала дзіў, За нашых землякоў яму не сорам. Я бачыў шчодры хлеб і соль... (А.Пысін). Быў тады малым я хлапчуком, Горкі хлеб еў з неўраджайных ніў... (М.Танк). Бядак жыве толькі сягоння... Цар-голад няшчаснага гоне Крывавага хлеба шукаць (Я.Купала). Каня з смагі на пагодзе “Піць” галосе ў небе, Ды ў завею воўк заводзе Па крывавым хлебе (Я.Купала). І не выпадкова пра даўнія дні Бацькі ўспамінаюць сягоння, А мы — пра цяжкія дарогі вайны, Пра хлеб свой салдацкі, паходны (М.Танк). Хлеб сірочы, вядома, нялёгкі, аднак пра яго пакуль што больш думала мама (Я.Брыль). Мы ўсе ведаем чорстваму хлебу цану, Бо мы выйшлі з таго пакалення, якое Знала чорныя дні, горкі смак палыну... (М.Танк). У хаце прыемна пахла цёплым хлебам і напаленай печкай (І.Мележ).

Паведаміць пра недакладнасьць