На вайне, на працы мірнай, На палях калгасных — Стойкі ўсюды вы [маладыя], настырны, Шлях ваш трудны і абшырны І, як сонца, ясны (Я.Колас). Шлях праложаны агністы Вольнай грамадзе (Я.Колас). Душою і сэрцам вызнаў Я праўду сваёй Радзімы, І як груганы б ні віслі, З ёй шлях у мяне — адзіны! (Н.Гілевіч). Ішлі на ўсход шляхамі белымі, Дзялілі напалам бяду... Мы ведалі: вайне-грабежніцы Не пакасіць нас, не пажаць (П.Панчанка). Выйшаў на шлях я шырокі, бясконцы (М.Танк). Верны, светлы пракладаем мы шлях (ЛіМ). На самых вольных, самых ясных Шляхах у роднай старане Не я шукаў — а ўсюды шчасце Само спяшыла да мяне (К.Кірэенка). Прайшлі яны поруч гарачы свой шлях — Сасна і бяроза (А.Куляшоў). Высакародны і вялікі нам шлях прайсці (Г.Каржанеўская). Вы маці-Радзіме ўсім сэрцам адданы, Прайшлі гераічны, праслаўлены шлях... (П.Броўка). Ты вузкі занадта І доўгі быў, шлях: Ніхто да канца не праходзіў цябе (П.Глебка). Калінавым і жытнім спелым шляхам Самой прыродай слаліся радкі (Я.Янішчыц). Шлях залаты працярэбім, Зорна ўзнясёмся ў высоты Вышай няпраўды, няславы, Вышай пакутных балотаў (Я.Купала). Шлях паказан вам шырокі, Шлях прасторны, Светлы, зорны! (Я.Колас). Неспадзяваны Шлях крылаты, Зямны непрадказальны шлях: да вышыні... (У.Някляеў). Ты ідзеш шляхамі небывалымі, І ўжо блізка той жаданы час (П.Панчанка). Мы сонечным шляхам, чаруючым, новым, Ідзём... (Я.Колас). У незнаёмы кут у школу Настаўнік ехаў малады. Пачэсны шлях абрала сэрца (Н.Гілевіч). Дзе з боем мы прайшлі шляхамі ратнымі, Наш след не затаптаўся, не астыў (П.Панчанка). Ідзе мой шлях — то звілісты, то роўны — К апошняму прытулку на зямлі (Я.Колас). Суровым быў славуты шлях, — Такіх няма на свеце. І шмат загінула ў баях За ваша шчасце... (П.Глебка). Цяжка змераць суровы і праведны шлях працавітага і гераічнага народа (А.Вялюгін). Вось толькі на шлях мой апошні, пражыты Сыпнуць не забудзьце хоць прыгаршчы жыта (М.Танк). Благія шляхі, і няма ім канца, Ды ў крыўду радзіма не дасць пасланца (П.Глебка). Маці! Выходзь сустракаць Сыноў памужнелых сваіх, Разам з братамі прайшлі Шлях яны горкі, суровы (П.Броўка). Ён [паэт] праклаў Праз век туманны Паэзіі крамністы шлях (М.Смагаровіч). Мне прысніўся шлях мой крамяністы — Ад той светлае крыніцы чыстай... (К.Буйло). Нас разлучылі назаўсёды крутыя горкія шляхі (С.Грахоўскі). Я цябе не сустрэў, дарагая, На шырокім жыццёвым шляху (М.Смагаровіч). На чоўне сабраўся ў бязмежную даль, У шлях невядомы, бясконцы (В.Вітка). Непадкупны, светлы, чысты, Ты [Караленка] прайшоў свой шлях цярністы, Не схіліўшы галавы... (Я.Колас).
Паведаміць пра недакладнасьць
