1. Агінаць, абыходзіць што-н. у сваім цячэнні. Вада з абодвух бакоў абцякала камень. □ Моцны вецер б'е ў твар, з сілай абцякае цела. Шынклер.
// Абходзіць, аб'язджаць, абмінаючы каго-, што-н. Абцякаючы фурманкі, статак авечак імчаўся па дарозе.
2. Разм. Сцякаць з чаго-н. мокрага (пра вадкасць). З бялізны абцякала вада.
Паведаміць пра недакладнасьць
