Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

бязлюддзе, -я, н. Адсутнасць людзей. [Агата] ў душы рада была, што на такім марозным бязлюддзі трапіўся свой чалавек. Сабаленка.
// Недахоп у патрэбных людзях. На бязлюддзі і поп — чалавек. Прыказка.

Паведаміць пра недакладнасьць