куля, гл. таксама пуля
вылецець адкуль як куля. Светл. Пра імклівае, рэзкае аднекуль выскокванне, выбяганне. Высл., 296.
жых як [быстра] куля (пуля). Ваўк. п., Мсцісл. Пра нешта, што вельмі хутка мільгнула. Federowski, 133, 160; Нар. лекс., 176.
трапіць (папасці) як куляй у плот. Ваўк. п., Слуцк. Насмешл. Пра некага, хто трапіў у сітуацыю, якую цяжка абмінуць. Federowski, 219; Сержпутоўскі 1999, 134; Янк., 432.
трапіць як у сцяну куляй. Гл. сцяна.
папасці як у лоб куляю. Гл. лоб.

Паведаміць пра недакладнасьць