1. Стать невзрачным, потерять вид.
Адцвілі лесавыя краскі, пажоўклі і змізарнелі раскідзістыя папаратнікі. Лынькоў. І ўсё сяло раптам прыціхла, яно як бы паменшала, нібы і хаты змізарнелі ў трывозе і самоце. Краўчанка. У дарозе наваліўся абложны дождж. Усё пацямнела, змізарнела, налілося холадам і тугой. Дайнека.
2. Измениться внешне в худшую сторону (подурнеть, похудеть, постареть).
Стала дзіўна, чаму ж раптам так змізарнеў на вачах ён, той чалавек, што сядзіць з апушчанай галавой, на каго некалі ўпаў промень такога кахання. Лужанін. Яна [Валя] змізарнела, паблажэла, але была тая ж, ранейшая, падобная на гарэзлівую фізкультурніцу. Навуменка.
