лявоніха, -і, ж. Беларусский народный танец; музыка к этому танцу.

Толькі адзін Антось Байбак не хацеў злучацца з грамадою і не пераставаў араць пясок, крычучы, каб на яго пазіралі, бо ён паказваў, як даўней скакалі лявоніху. Колас. Перш выбіраў я вуліцы, дзе гуляла-жыло маё сонейка, дзе пыл «Лявоніхі» курыцца пад перазвоны гармоніка. Танк. Пятрок іграў доўга, пасля песняў узяўся за танцы і перайграў ім і казачка, і лявоніху, і страданіе. Быкаў.

Паведаміць пра недакладнасьць