недавярак*, -рка, м., разм. Человек, не верящий во что-либо, кому-либо.

Ён сказаў такім тонам, быццам быў тут нехта такі, што не верыў, і ён выгаварваў гэтаму недавярку. Мележ. А калі пачалі вазіць цэглу на голае поле ў Займішча, Красанок, а за ім і некаторыя недавяркі ўпотай шапталіся: пакуль пабудуем мураваныя харомы, дык і жыць не будзе калі. Гроднеў.

Паведаміць пра недакладнасьць