панажы (понаж)

панажы, -оў, адз. понаж, -а, м. Подвижная педаль в ткацком станке, приводящая в движение нитченки.

З бярозы вычасаў ставы ёй новыя, набіліцы кляновыя зрабіў, а панажы выстругаваў кляновыя, навой, як трэба, зарубіў. Купала. Ізноў пачыналі рыпець панажы ў калаўротках, фыркалі, ганяючы вецер, шпулі, мігцелі колы... Адамчык. Глуха ляпалі па ставах набілкі, парыпваў навой, грукалі пад нагамі панажы... Карамазаў.

Паведаміць пра недакладнасьць