Лаўнік, 1) Прысяжны засядацель, сябра магістрата ў гарадах з магдэбургскім правам у Вялікім Княстве Літоўскім. 2) Службовая асоба ў вёсцы, уведзеная паводле «Уставы на валокі» 1557.