На запыт знайшлося 200 артыкулаў

  1. 1
    указ
    1. (закон, постановление) указ, -за муж.
    Указ Президиума Верховного Совета Республики Беларусь Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь
    2. (распоряжение, приказ) загад, -да муж.
    3. в знач. сказ. разг. указ; (указчик) указчык
    это мне не указ гэта мне не указ
    вы мне не указ вы мне не указчык
  2. 2
    указание
    1. (действие) паказванне, -ння ср.; зазначанне, -ння ср.; называнне, -ння ср.; см. указать 1
    2. (инструкция, наставление) указанне, -ння ср.
    по указанию из центра па ўказанню з цэнтра
    дать соответствующие указания даць адпаведныя ўказанні
  3. 3
    указанный
    1. прич. (показанный) паказаны; (отмеченный) зазначаны; (названный) названы
    2. прич. (разъяснённый) расказаны, растлумачаны; указаны
    3. прил. (намеченный) вызначаны, прызначаны; названы
  4. 4
    указатель в разн. знач. паказальнік, -ка муж.
    указатель дорог паказальнік дарог
    указатель имён паказальнік імён
  5. 5
    указательный паказальны; указальны
    указательная стрелка паказальная стрэлка
    указательный палец указальны палец
    указательное местоимение грам. указальны займеннік
  6. 6
    указать совер.
    1. (показать) паказаць; (обратить внимание, отметить - ещё) зазначыць; (назвать) назваць
    указать пальцем на кого-либо паказаць пальцам на каго-небудзь
    у дорогу паказаць дарогу
    указать на недостатки в работе зазначыць, што ў рабоце ёсць недахопы, паказаць на недахопы ў рабоце
    указать книгу назваць кнігу
    2. (разъяснить) расказаць, растлумачыць; (дать наставление, научить - ещё) указаць, навучыць
    указать, как вести работу расказаць (растлумачыць, указаць, навучыць), як весці работу
    3. (установить, определить, назвать, наметить) вызначыць, прызначыць, назваць
    указать место встречи вызначыць (прызначыць, назваць) месца сустрэчы
    указать время приезда вызначыць (прызначыць, назваць) час прыезду
    указать (на) дверь паказаць на дзверы
  7. 7
    указка в разн. знач. указка, -кі жен.
    водить указкой по географической карте вадзіць указкай па геаграфічнай карце
    действовать по указке разг. дзейнічаць па ўказцы
  8. 8
    указчик разг. указчык, -ка муж.
  9. 9
    указывать несовер.
    1. (показывать) паказваць; (обращать внимание, отмечать - ещё) зазначаць; (называть) называць
    2. (разъяснять) расказваць, растлумачваць; (давать наставления, учить - ещё) указваць, навучаць
    3. (устанавливать, определять, называть, намечать) вызначаць, прызначаць, называць; см. указать
  10. 10
    указываться страд. безл. паказвацца, зазначацца; расказвацца, растлумачвацца, указвацца; см. указывать
  11. 11
    укалывать несовер. прям., перен. уколваць; см. уколоть
  12. 12
    укалываться возвр., страд. уколвацца
  13. 13
    укарауленный упільнаваны
  14. 14
    укараулить совер. разг. упільнаваць
  15. 15
    укатанный
    1. уезджаны, аб'езджаны, абабіты, утрамбаваны
    2. звалены, увалены
    3. заезджаны, замучаны; см. укатать
  16. 16
    укатать совер.
    1. (дорогу) уездзіць, аб'ездзіць, абабіць, утрамбаваць
    2. (войлок) зваліць, уваліць
    3. (замучить ездой) прост. заездзіць, замучыць яздой
    укатали сивку крутые горки быў конь, ды з'ездзіўся
  17. 17
    укататься
    1. (о дороге) уездзіцца, аб'ездзіцца, абабіцца, утрамбавацца
    2. (о войлоке) зваліцца, уваліцца
  18. 18
    укатить совер.
    1. (угнать, катя) пакаціць; (выкатить) выкаціць, мног. павыкочваць; (откатить) адкаціць, мног. паадкочваць; (куда-либо) закаціць, мног. пазакочваць
    2. (уехать) разг. паехаць; (выехать) выехаць; (отъехать) ад'ехаць; (куда-либо) заехаць
  19. 19
    укатиться пакаціцца; (выкатиться) выкаціцца, мног. павыкочвацца; (откатиться) адкаціцца, мног. паадкочвацца; (куда-либо) закаціцца, мног. пазакочвацца
  20. 20
    укатка жен.
    1. (действие) уезджванне, -ння ср., аб'езджванне, -ння ср., абабіванне, -ння ср., утрамбоўка, -кі жен.
    2. звальванне, -ння ср., увальванне, -ння ср.; см. укатать 1,2
    3. (снаряд для укатывания дороги) каток, -тка муж.

Паведаміць пра недакладнасьць