На запыт знайшлося 215 артыкулаў

  1. 1
    ум муж.
    1. розум, -му муж.
    склад ума склад розуму
    здравый ум здаровы (разважны) розум
    человек с умом чалавек з розумам
    2. чаще мн. (общественная мысль) розум, -му муж.; (грамадская) свядомасць, грамадская думка; (общество) грамадства, -ва ср.; (люди) людзі, -дзей ед. нет
    брожение в умах хваляванне грамадскай думкі
    направление умов кірунак (грамадскай) свядомасці, грамадскай думкі
    настроение умов настрой грамадскай думкі (грамадства, людзей)
    3. (мыслитель) розум, -му муж.
    лучшие умы человечества лепшыя розумы чалавецтва
    светлый ум светлы розум
    без ума (быть) от кого-либо, чего-либо у захапленні (быць), траціць розум (вар'яцець) ад каго-небудзь, чаго-небудзь
    браться за ум брацца за розум
    (быть) в уме мець розум
    в уме ли ты? ці маеш ты розум?
    в здравом уме и твёрдой памяти пры сваім розуме і цвёрдай памяці
    выжить из ума выжыць з розуму, здурнець
    держать в уме трымаць у галаве, помніць
    из ума вон з розуму сышло, з галавы вылецела
    задним умом крепок моцны заднім розумам
    короткий ум кароткі розум
    на ум наставить давесці да розуму, вывесці на правільную дарогу
    на уме (в уме) наўме, у думках, у галаве
    и в уме не было і наўме (і ў думках, і ў галаве) не было
    и на ум нейдёт і ў галаву не ідзе (не лезе)
    у него другое на уме у яго іншае наўме (у думках, у галаве)
    у него что на уме, то и на языке у яго што наўме (у галаве), тое і на языку, ён што думае, тое і гаворыць
    не его (моего, твоего) ума дело не з яго (з маім, з тваім) розумам (рабіць што-небудзь, разважаць пра што-небудзь), не яго (мая, твая) справа
    не в полном уме не ў поўным розуме
    (не) в своём уме (не) пры сваім розуме
    в уме (считать, прикинуть) у галаве
    счёт в уме падлік у галаве
    не выходит из ума не выходзіць з галавы
    от большого ума ад вялікага розуму
    повредиться в уме крануцца з розуму
    повреждённый в уме ненармальны, вар'ят
    раскинуть умом паварушыць (пашавяліць) мазгамі
    с умом з розумам
    свести с ума з розуму звесці
    сойти с ума звар'яцець, страціць розум, з глузду з'ехаць
    вы с ума сошли! вы звар'яцелі!
    он (она) себе на уме ён (яна) хітры (хітрая), яго (яе) не ашукаеш
    сколько голов, столько умов што галава, то і розум
    терять ум траціць розум
    ум за разум заходит розум за розум заходзіць
    ум хорошо, а два лучше адна галава добра, а дзве яшчэ лепш
    ума не приложу розуму не дабяру
    ума палата вельмі разумны
    научиться уму-разуму навучыцца розуму
    уму непостижимо розуму недаступна, розум не можа знесці, незразумела
    уму помрачение проста дзіва
  2. 2
    умазать совер. прост.
    1. (промазать) вымазаць, мног. павымазваць, умазаць, мног. паўмазваць
    2. (запачкать) вымазаць, мног. павымазваць, умазаць, мног. паўмазваць, запэцкаць, мног. пазапэцкваць
  3. 3
    умазаться (запачкаться) прост. вымазацца, мног. павымазвацца, умазацца, мног. паўмазвацца, запэцкацца, мног. пазапэцквацца
  4. 4
    умазывать несовер. прост.
    1. (промазывать) мазаць, вымазваць, умазваць
    2. (пачкать) мазаць, вымазваць, умазваць, пэцкаць, запэцкваць
  5. 5
    умазываться
    1. (пачкаться) прост. вымазвацца, умазвацца, запэцквацца
    2. страд. мазацца, вымазвацца, умазвацца; пэцкацца, запэцквацца; см. умазывать
  6. 6
    умаивать несовер. прост. стамляць; (замучивать) змучваць, замучваць
  7. 7
    умаиваться возвр., страд. стамляцца; змучацца, замучвацца
  8. 8
    умаление
    1. уст. (уменьшение) прымяншэнне, -ння ср., змяншэнне, -ння ср.
    2. (принижение) прыніжэнне, -ння ср., зніжэнне, -ння ср.
  9. 9
    умалённый
    1. прыменшаны, зменшаны
    2. прыніжаны, зніжаны; см. умалить
  10. 10
    умалить совер.
    1. уст. (уменьшить) прыменшыць, зменшыць
    2. (принизить) прынізіць, знізіць
  11. 11
    умалиться
    1. уст. (уменьшиться) паменшыцца, паменшаць; зменшыцца, зменшаць
    2. (уменьшившись, принизиться) прынізіцца, знізіцца
  12. 12
    умалишённая сущ. вар'ятка, -кі жен.
  13. 13
    умалишённый
    1. прил. звар'яцелы, псіхічна хворы
    2. сущ. вар'ят, -та муж.
  14. 14
    умалчивание замоўчванне, -ння ср., маўчанне, -ння ср.
  15. 15
    умалчивать несовер. замоўчваць, маўчаць, не гаварыць
  16. 16
    умалчиваться безл. не гаварыцца
    об этом умалчивается пра гэта (аб гэтым) не гаворыцца
  17. 17
    умалять несовер.
    1. уст. (приуменьшать) прымяншаць, змяншаць
    2. (принижать) прыніжаць, зніжаць
  18. 18
    умаляться
    1. памяншацца, паменшвацца, памяншаць, паменшваць; змяншацца, зменшвацца, змяншаць, зменшваць
    2. прыніжацца, зніжацца; см. умалиться
    3. страд. прымяншацца, змяншацца; прыніжацца, зніжацца; см. умалять
  19. 19
    умасленный
    1. памазаны, змазаны маслам; намазаны маслам
    2. улагоджаны; см. умаслить
  20. 20
    умасливать несовер.
    1. мазаць, змазваць маслам; (натирать) намазваць маслам
    2. перен. разг. улагоджваць

Паведаміць пра недакладнасьць