-
101
умилостивить совер. уст. уміласцівіць, уласкавіць; (сделать милостивым) зрабіць літасцівым, зрабіць міласэрным
-
102
умилостивиться уміласцівіцца, зміласцівіцца, паласкавець; (стать милостивым) стаць літасцівым, зрабіцца літасцівым, стаць міласэрным, зрабіцца міласэрным
-
103
умилостивленный уміласціўлены; паласкавелы; літасцівы, міласэрны
- 104
-
105
умильность
1. міласць, -ці жен.
2. дагодлівасць, -ці жен., ліслівасць, -ці жен., падлізлівасць, -ці жен.; см. умильный -
106
умильный
1. (нежный, приятный) мілы
2. перен. (льстивый, угодливый) разг. дагодлівы; угодлівы; ліслівы, падлізлівы -
107
умилять несовер. замілоўваць; (трогать) расчульваць
-
108
умиляться замілоўвацца; расчульвацца
-
109
уминать несовер.
1. (укладывать, приминая) утоптваць
2. (разминать) размінаць; (размешивать) умешваць, размешваць, мясіць
3. (съедать) прост. умінаць, умолваць -
110
уминаться
1. утоптвацца
2. размінацца; умешвацца, размешвацца; см. умяться
3. страд. утоптвацца; размінацца; умешвацца, размешвацца, мясіцца; см. уминать 1,2 -
111
умирание паміранне, -ння ср., уміранне, -ння ср.
-
112
умирать несовер. паміраць, уміраць
◊ умирать со смеху паміраць (заходзіцца) са смеху (з рогату)
умирать от скуки паміраць ад нуды; см. умереть -
113
умирающий
1. прич. які (што) памірае, які (што) умірае
2. прил. паміраючы
3. сущ. паміраючы, -чага муж. -
114
умиротворение прымірэнне, -ння ср., заміранне, -ння ср.; супакаенне, -ння ср.; (неоконч. действие) супакойванне, -ння ср.
-
115
умиротворённый прич., прил. прыміраны, заміраны; (успокоенный) супакоены; см. умиротворить
-
116
умиротворитель книжн. прымірыцель, -ля муж.
-
117
умиротворительница прымірыцелька, -кі жен.
-
118
умиротворить совер. (примирить кого с кем) прымірыць, замірыць; (успокоить) супакоіць
-
119
умиротвориться прымірыцца, замірыцца; супакоіцца
-
120
умиротворять несовер. (примирять кого с кем) прыміраць, заміраць; (успокаивать) супакойваць
На запыт знайшлося 215 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць