упаковывать несовер. упакоўваць; пакаваць, спакоўваць

упаковываться возвр., страд. упакоўвацца; пакавацца, спакоўвацца

упалзывать см. уползать

упаренный в разн. знач. упараны

упаривать несовер. в разн. знач. упарваць; см. упарить

упариваться возвр., страд. упарвацца

упарить совер. в разн. знач. упарыць
упарить кожу спец. упарыць скуру
упарить лошадь упарыць каня

упариться в разн. знач. упарыцца
каша упарилась каша ўпарылася
упариться на работе упарыцца на рабоце

упархивать несовер. пырхаць; (вылетать) выпырхваць, вылятаць

упасти совер. прост. уратаваць, убараніць, уберагчы
упаси бог, боже упаси барані бог (божа), ратуй бог (божа)

упастись уратавацца, убараніцца, уберагчыся

упасть совер.
1. упасці; (повалиться) паваліцца; (откуда-либо, с чего-либо) зваліцца, скінуцца, мног. паскідацца
завеса упала заслона ўпала
я упал в траву я ўпаў (паваліўся) у траву
упасть на колени упасці на калені
упасть с лошади зваліцца (скінуцца) з каня
яблоко упало на землю яблык упаў на зямлю
2. прям., перен. (на кого-что) упасці; (лечь) легчы
тень упала на землю цень упаў (лёг) на зямлю
на него упало подозрение на яго упала (лягло) падазрэнне
все заботы упали на меня усе клопаты ўпалі (ляглі) на мяне
3. (о росе, тумаке) пасці
4. (спасть, ослабеть) спасці, апасці; (понизиться) знізіцца
температура больного упала тэмпература хворага спала (знізілася)
барометр упал барометр спаў (знізіўся)
уровень воды упал узровень вады знізіўся
5. (прийти в упадок) заняпасці, падупасці; (снизиться) знізіцца; (уменьшиться) зменшыцца
буржуазное искусство упало буржуазнае мастацтва заняпала
влияние его упало уплыў яго зменшыўся
6. (нравственно) пасці
упасть в чьих-либо глазах упасці ў чыіх-небудзь вачах
◊ гора упала с плеч гара звалілася з плячэй
упасть с неба на землю упасці з неба на зямлю
сердце упало сэрца зайшлося
яблоку негде упасть яблыку няма дзе ўпасці
как с неба упал як з неба зваліўся

упёк кул. упёк, -ку муж.

упекать несовер. прям., перен. упякаць

упекаться возвр., страд. упякацца

упелёнатый разг. спавіты

упеленать совер. разг. спавіць

упелёнывание спавіванне, -ння ср.

упелёнывать несовер. разг. спавіваць

упереть совер.
1. уперці; см. упирать 1
2. перен. (глаза, взор) разг. уперці; утаропіць
упереть глаза в стену уперці (утаропіць) вочы ў сцяну
3. перен. (настоятельно указать, подчеркнуть значение) разг. зрабіць упор; падкрэсліць
4. (украсть) прост. сперці