-
101
упоённо нареч. з захапленнем; зачаравана; з асалодай
-
102
упоённый захоплены; зачараваны
-
103
упоительно нареч. чароўна
-
104
упоительность чароўнасць, -ці жен.
-
105
упоительный чароўны
-
106
упоить совер. прост. упаіць
-
107
упокоение ср. уст. супакаенне, -ння ср., заспакаенне, -ння ср.; (покой) спакой, -кою муж., супакой, -кою муж., спачын, -ну муж.
место упокоения церк. месца (вечнага) спачыну, магіла -
108
упокоить совер. уст. супакоіць, заспакоіць, даць спачын
-
109
упокоиться
1. уст. супакоіцца, заспакоіцца
2. (об умершем, похороненном) спачыць -
110
упокой: за упокой церк. за спачын
начать за здравие, а кончить за упокой пачаць за здароўе, а кончыць за спачын -
111
упокойник прост. см. покойник
-
112
упокойница прост. см. покойница
-
113
уползать несовер. паўзці; (выползать) выпаўзаць; (отползать) адпаўзаць; (заползать) запаўзаць
-
114
уползти совер. папаўзці; (выползти) выпаўзці; (отползти) адпаўзці; (заползти) запаўзці
-
115
уполномочение упаўнаважанне, -ння ср.; (неоконч. действие) упаўнаважванне, -ння ср.
-
116
уполномоченный
1. прич. упаўнаважаны
2. сущ. упаўнаважаны, -нага муж. -
117
уполномочивать несовер. упаўнаважваць
-
118
уполномочиваться страд. упаўнаважвацца
-
119
уполномочие: по уполномочию канц. па ўпаўнаважанню
-
120
уполномочить совер. упаўнаважыць
На запыт знайшлося 245 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць