устеречься усцерагчыся

устилать несовер. усцілаць

устилаться возвр., страд. усцілацца

устилка жен.
1. (действие) усціланне, -ння ср.
2. (подстилка) прост. подсціл, -лу муж., подсцілка, -кі жен.

устланный усланы

устлать совер. услаць, мног. паўсцілаць

устлаться услацца

устно нареч. вусна

устно-разговорный вусна-размоўны

устный вусны
устная словесность вусная народная творчасць, фальклор

устои мн. перен. книжн. асновы, род. асноў

устой муж.
1. стр. апора, -ры жен., устой, -тоя муж.
2. (на молоке) разг. вяршок, -шка муж.

устойчивость устойлівасць, -ці жен.; сталасць, -ці жен., трываласць, -ці жен.

устойчивый в разн. знач. устойлівы; (об убеждениях, взглядах - ещё) сталы, трывалы
устойчивая опора устойлівая апора
устойчивая валюта устойлівая валюта
устойчивые взгляды устойлівыя (сталыя, трывалыя) погляды
устойчивое равновесие физ. устойлівая раўнавага

устоявшийся
1. прич. які (што) устаяўся
2. прил. (о жидкости) устояны
3. прил. перен. сталы
устоявшийся характер сталы характар

устоять совер.
1. в разн. знач. устояць, устаяць
устоять на ногах устояць (устаяць) на нагах
устоять на горячем песке устояць (устаяць) на гарачым пяску
2. перен. устаяць
устоять перед трудностями устаяць перад цяжкасцямі

устояться в разн. знач. устаяцца; (отстояться) адстаяцца

устраивать несовер.
1. (сооружать, строить) устройваць, рабіць; (мастерить) майстраваць; (приспосабливать для чего-либо) прыстройваць, прыладжваць
2. (организовывать) арганізоўваць, наладжваць; (справлять) спраўляць
3. (производить, учинять) разг. устройваць, учыняць
4. (приводить в порядок) упарадкоўваць; (налаживать) наладжваць, уладжваць
5. (помещать, определять) устройваць, уладжваць, уладкоўваць
6. разг. (оказываться подходящим) падыходзіць; (удовлетворять) задавольваць; см. устроить

устраиваться
1. уладжвацца; (налаживаться) наладжвацца; (приходить в порядок) упарадкоўвацца
2. (располагаться) устройвацца, уладжвацца; (приспосабливаться) прыладжвацца
3. (поступать на работу, занимать какое-либо положение) устройвацца, уладжвацца
4. страд. устройвацца, рабіцца; майстравацца; прыстройвацца, прыладжвацца; арганізоўвацца, наладжвацца; спраўляцца; учыняцца; упарадкоўвацца; уладжвацца, уладкоўвацца; см. устраивать 1-5

устранение ср.
1. устараненне, -ння ср.; неоконч. прыманне, -ння ср., прыбіранне, -ння ср.; знішчэнне, -ння ср.; ліквідацыя, -цыі жен.; неоконч. ліквідаванне, -ння ср.
2. звальненне, -ння ср.; зняцце, -цця ср. (з пасады); неоконч. зніманне, -ння ср. (з пасады); устараненне, -ння ср.; см. устранить
3. устараненне, -ння ср.; ухіленне, -ння ср.; адыход, -да муж.; см. устраниться