На запыт знайшлося 52 артыкулы

  1. 1
    ух межд.
    1. (при выражении восхищения, удивления) ух
    2. (при выражении чувства усталости и других чувств) ух
    ух, как жарко ух, як горача
    3. (при выражении резкого низкого звука от удара, выстрела) ух
    ух! - раздался глухой удар ух! - раздаўся глухі ўдар
  2. 2
    уха юшка, -кі жен.; рыбная поліўка
  3. 3
    ухаб муж. ухаба, -бы жен.
  4. 4
    ухабина разг. ухабіна, -ны жен.
  5. 5
    ухабистый ухабісты
  6. 6
    ухажёр прост. кавалер, -ра муж., залётнік, -ка муж.
  7. 7
    ухажёрский кавалерскі, залётніцкі
  8. 8
    ухаживание
    1. дагляданне, -ння ср.
    2. дагаджанне, -ння ср.
    3. слугаванне, -ння ср.; частаванне, -ння ср.
    4. заляцанне, -ння ср.; см. ухаживать
  9. 9
    ухаживатель разг. см. ухажёр
  10. 10
    ухаживать несовер.
    1. (присматривать за кем-чем) даглядаць (каго-што)
    ухаживать за больными даглядаць хворых
    2. (угождая) дагаджаць (каму-чаму)
    3. (услуживая за столом и т.п.) слугаваць (каму-чаму); (угощать) частаваць (каго)
    4. (с любовными намерениями) заляцацца (да каго)
    ухаживать за женщиной заляцацца да жанчыны
  11. 11
    уханье
    1. буханне, -ння ср.; вухканне, -ння ср., вохканне, -ння ср.
    2. стуканне, -ння ср.; см. ухать 1,6
    3. (восклицание) вухканне, -ння ср.
  12. 12
    ухарски нареч. разг. зухавата, хвацка
  13. 13
    ухарский зухаваты, хвацкі
  14. 14
    ухарство ср. разг. зухаватасць, -ці жен., хвацкасць, -ці жен.
  15. 15
    ухарь разг. зух, род. зуха муж., хват, род. хвата муж.
  16. 16
    ухать несовер.
    1. разг. (издавать громкий звук) бухаць, грымець; (громко кричать) вухкаць, вохкаць
    вдалеке ухал гром удалечыні бухаў (грымеў) гром
    2. (с шумом падать) прост. бухаць, гопаць; падаць
    3. (класть в большом количестве) прост. бухаць, гаціць, перці
    4. (пропадать) прост. марна прападаць, гінуць
    5. (расходовать) прост. бухаць
    6. (ударять) прост. стукаць
  17. 17
    ухаться прост. бухацца, гопацца
  18. 18
    ухват муж.
    1. вілкі, -лак ед. нет
    2. см. кнехт
  19. 19
    ухватить совер. прям., перен. ухапіць, схапіць; (уловить - ещё) злавіць, улавіць
    он ухватил меня за руку ён ухапіў (схапіў) мяне за руку
    мы сразу же ухватили его мысль перен. разг. мы адразу ж ухапілі (схапілі, злавілі, улавілі) яго думку
  20. 20
    ухватиться прям., перен. ухапіцца, схапіцца
    обеими руками ухватиться абедзвюма рукамі ўхапіцца
    зубами ухватиться зубамі ўхапіцца

Паведаміць пра недакладнасьць