-
181
удостоверить совер. пасведчыць; засведчыць
-
182
удостовериться упэўніцца; пераканацца
-
183
удостоверять несовер. сведчыць
-
184
удостоверяться
1. упэўнівацца; пераконвацца
2. страд. сведчыцца -
185
удостоенный удастоены; (награждённый - ещё) ганараваны
работа удостоена Государственной премии праца ўдастоена Дзяржаўнай прэміі (ганаравана Дзяржаўнай прэміяй) -
186
удостоивать см. удостаивать
-
187
удостоиваться см. удостаиваться
-
188
удостоить совер. в разн. знач. удастоіць; (наградить - ещё) ганараваць
удостоить учёной степени доктора наук удастоіць вучонай ступені доктара навук
удостоить высокой награды удастоіць высокай узнагароды (ганараваць высокай узнагародай)
удостоить ласковым словом ирон. удастоіць ласкавым словам -
189
удостоиться в разн. знач. удастоіцца
-
190
удосуживаться несовер. знаходзіць (выбіраць) час, збірацца; см. удосужиться
-
191
удосужиться совер. разг. знайсці (выбраць) час, сабрацца
не удосужится написать письмо не знойдзе (не выбера) часу (не збярэцца) напісаць пісьмо -
192
удочерение удачарэнне, -ння ср.
-
193
удочерённый удачароны
-
194
удочерить совер. удачарыць
-
195
удочерять несовер. удачараць
-
196
удочеряться страд. удачарацца
-
197
удочка вуда, -ды жен.; вудачка, -кі жен.
закинуть удочку закінуць вуду (вудачку)
поймать на удочку злавіць на вуду (вудачку)
попасться на удочку папасціся на вуду (вудачку)
смотать удочки скруціць (зматаць) вуды -
198
удрать совер. разг. уцячы, мног. паўцякаць
- 199
-
200
удружить совер. разг.
1. удружыць
2. ирон. удружыць, узычыць, зрабіць ласку
ну и удружил он мне своим непрошенным вмешательством ну і ўдружыў (зрабіў ласку) ён мне сваім няпрошаным умяшаннем
На запыт знайшлося 226 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць