Голаму разбой ні страшан. — На голага ніхто нападаць ня будзе, бо ў яго няма чаго адбіраць.

Голы зьбірайся, а голы гатоў. — Прыказваюць аб бедным, у каго няма чаго зьбіраць у дарогу.

Голы як бізун. — Аб зусім бедным, што навет і з адзежы мае толькі тое, што на ім.

Голы, як ясік. — Аб бедным чалавеку, які ня мае ніякай гаспадаркі.

Гора вытрываіш, а роскашы не. — Аб тым, хто жывучы ў роскашы праз распусту бяду нажыў.

Гора плача і скача. — Прыказваюць, калі часам чалавек у горы пробуе загульваць.

Горка рэдзька ды ядуць, ліха замужам ды йдуць. — Прыказваюць жанчыне, калі тая крыўдзіцца, што замужам блага.

Госьць мілы й хлеба шкода. — Аб скупым гаспадары.

Госьць - нявольнік. — Прыказвае гаспадыня, калі панукае гасьця выпіць ці зьесьці.

Госьць першы дзень золата, другі дзень срэбра, а трэці - медзь, і дамоў едзь. — Доўгія госьці непажаданыя.

Госьць, як і рыба, на трэці дзень сьмярдзіць. — Калі ў гасьцях - не чакай трэйцяга дня.

Граза ў лес ня йдзе. — Пры выхаваньні дзяцей пагроза дае пажаданыя вынікі.

Гразь, гразь! Чаму ні гарыш? - Бо мокрая! — Аб тым, што незаслужана сябе расхвальвае, або так дрэнна сябе паводзе, што навет гразь на ягоным месцы гарэла-б ад стыду, калі-б ня была мокрая. Ён-жа паставіў сябе ніжэй гразі.

Грозін рак, ды ззаду вочы. — Прыказваюць, калі слабы пагражае дужаму.

Грош кругал. — Дзеля гэтага ён раскачваецца на розныя бакі. Прыказвае гэтак селянін, калі яму на розныя патрэбы патрэбныя грошы, а ён іх ня мае, бо грошы «раскаціліся».

Грун груну вока ні дзяўбе. — Прыказвае пакрыўджаны, калі яму радзяць падаць скаргу да нейкага вышэйшага ўрадоўца на ўрадоўца ніжэйшага, які яго пакрыўдзіў.

Грызе прыступаючы. — Калі нехта дакарае бязупынку й лаецца.

Гулі ні аднаго ў лапці абулі. — Перасьцярога маладым, каб не ўдаваліся ў празьмерныя гульні.

Гультай за работу, а мазоль за руку. — Калі гультай наракае на цяжкую работу, якая быццам яго ў калецтва ўганяе.

Гультай ляжыць, а доля бяжыць. — Прыказваюць, калі часам і гультаю пашанцуе.