Жытні колас вядзе голас. — Калі нехта пад'еў жытняга хлеба, дык яму й песьні на вуме, а ад жыдкой заціркі ці мяцьва не пяецца.

Жыць то весіла, ды есьці нечага. — Прыказваюць бедныя мяшчане, або сяляне, якія трапілі на жыцьцё ў места.