-
1
луб
цубкі як луб. Глуск. Янк., Пар., 189. ≺ Цубкі - цвёрды, зацвярдзелы (параўн. цубчэць - станавіцца неэластычным, цвёрдым).
ліць як з луба. Лаг., Мёр., Смал., Смарг., Лаг. Пра моцны працяглы дождж. МК, 311; Нар. слов., 101; СПЗБ 2, 674; ЛЦ, 13; ФА. ≺ Луб - посуд з лубу. - 2
-
3
лужа
сказав ек віл у лужу. Гл. вол.
сказаць як упасці ў лужу. Воран. Няўхв. Пра нешта нялоўка сказанае, што выдае намеры каго-н. Арх. Гр.
сказаць як у лужу плюнуць. Гродз. Няўхв. Пра нешта недарэчна сказанае. Даніловіч, 259.
ускочыць як жаба ў лужу. Гл. жаба.
сказаў як кадук у лужу плюнуў. Гл. кадук.
сказаць як у лужу пёрнуць. Смал., Кліч. Няўхв. Вульг. ФА. Тое, што сказаць як у лужу плюнуць.
дужы як жаба ў лужы. Гл. жаба.
дужы як свіння ў лужы. Гл. свіння. - 4
-
5
лузканнё
дзеці як лузканнё. Мсцісл. Ухв. Пра здаровых, дужых дзяцей. Юрчанка, 189. -
6
лук
паляцець як з лука страла. Пра імклівае, хуткае перамяшчэнне, бег. Никифоровский, 154.
п'ець як з лука б'ець. Мсцісл. Насмешл. Пра ахвотніка выпіць. Высл., 365. -
7
Лукаш
як у Лукаша на пячы. Шчуч. Ухв. Пра нейкае выгоднае, прыемнае становішча. Арх. Гр. -
8
лукошка
Год пражить - ни лукошка сшить. Прык. Пра складанасці на жыццёвым шляху. Добровольский ІІІ, 36. -
9
луніца
баба біз мужчыны ходзіць як луніца. Віл. Спачув. Пра пасіўную, прыгнечаную жанчыну. СПЗБ 2, 682. -
10
лунь
ссівець як лунь. Івац., Паст. Пра моцна ссівелага чалавека. СПЗБ 4, 558; ЗЗайкі.
стаяць як лунь. Гарад. Няўхв. Пра кагосьці, хто стаіць з разгубленым, няўцямным выглядам. Высл., 389.
сядзець як лунь. Ушацк. Няўхв. Пра нерухомага, панурага, прыгнечанага чалавека. Скарбы, 134.
хадзіць з кутка ў куток як лунь. Глыб., Віл., Брасл. Няўхв. Пра чалавека, які трохі не ў сабе, рухаецца бязмэтна, трымае сябе адчужана. Нар. лекс., 166-167.
хадзіць як лунь па небу. Віл. Пра чалавека, які рухаецца без бачнай мэты. СПЗБ 2, 683.
хадзіць як лунь. Ушацк. Няўхв. Пра неўраўнаважанага, прыгнечанага чалавека. Скарбы, 134. -
11
лупік
облуплены ек лупік. Жытк. Спачув. Пра чалавека абрабаванага ці абабранага да ніткі. ТС 3, 48. ≺ Лупік - лазіна, з якой садрана кара.
худэ ек лупік. Няўхв. Пра худое парася. ТС 3, 48. - 12
-
13
лут
выцягнуцца як лут. Глуск., Сміл. Ухв. Пра падрослага высокага танклявага юнака. Шатэрнік, 148; Мат., 180. ≺ Лут - тут: маладая тонкая ліпка.
ляжаць як лут. Касц. Няўхв. Відаць, пра гультая, голага, босага, але лянівага. ЛЦ, 35; Янкоўскі 1971, 110.
хлопец як лут. Янк., Пар., 182. Тое, што выцягнуцца як лут.
як лут. Пра тоўстую, укормленую жывёлу. Янкова, 182; СПЗБ 2, 690. ≺ Лут - галіна, з якой садрана кара. -
14
лучнік
стаяць як лучнік пасярод хаты. Светл. Насмешл. Пра чалавека, які стаіць прама на дарозе, замінае і не рупіцца адсунуцца. Высл., 389. -
15
лучына
жых як лучына. Віл., Дзятл. 1. Пра нешта, што хутка ўспыхвае, разгараецца. 2. Пра запальчывага, эмацыянальнага чалавека. Віл. СПЗБ 2, 169; Арх. Гр.
як лучына. Мсцісл. Юрчанка, 189. Тое ж.
На запыт знайшлося 15 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць