 |
На ваш запыт вецер знойдзены больш за 100 артыкулаў
-
ВЕЧАР
// Эпітэты
(Р.Барадулін). Добры зорны вечар... вецер Каштаны калыша (А.Александровіч). Дрымотным вечарам юны ліпоўнік Па схонах да цёплых бяжыць берагоў (Р.Барадулін).
-
НАДЗЕЯ
// Эпітэты
адкуль сонца ўзыходзе, Адкуль вецер прыветлівы вее (Я.Купала). Ты той, каго няма са мной Ні ў будзень, ні ў нядзелю. Ды цеплю я (якой цаной!) Вясёлую надзею
-
ІМГЛА
// Эпітэты
хатай Біруковых шумела рабіна, бо вецер пабольшаў і восеньская імгла пачынала пераходзіць у дробны дождж (А.Кулакоўскі). 2. Пра ўражанне, псіхалагічнае
-
РАКА
// Эпітэты
Стагналі дубы стогадовыя ў лесе, змёў вецер шатры. Калі бура прайшла, ад месца таго, дзе стаяла Алеся, крыштальная рэчка слязой пацякла (У.Ляпёшкін). [Рака]
-
БЕРАГ
// Эпітэты
шэпчуць кавылі (Р.Барадулін). А вецер, мой друг, што з’явіўся з радзімы, З лагодай і ласкай ляціць па-над морам І радасны ўздых мой нясе, як вітанне, Да
-
МАРОЗ
// Эпітэты
Страляе у сцены сцюдзёны мароз, І вецер шалёны вые ў полі (Я.Купала). Зіма зусім не збіралася адступаць, доўга яшчэ баранілася, пякла, асабліва па начах,
-
ТАПОЛЯ
// Эпітэты
лугоў, дзе ўецца рэчкі ніць, Гоніць вецер стромкія таполі, Каб вадой сцюдзёнай напаіць (К.Кірэенка). І вось ізноў таполі трапяткія Па-нада мной рассыпалі
-
ПОЗІРК
// Эпітэты
Да каханае сваёй (Н.Гілевіч). І вецер гэты шум страсе, А позірк твой пяшчотна-строгі Зноў з гэтым шумам разнясе Мае сумненні і трывогі (Я.Верабей). Яны
-
ЛЕТА
// Эпітэты
збожжам Гасцінна бяжыць — ...І вецер разносіць над светам: У нас — зайздроснае лета. ...У нас — багатае лета (П.Макаль). Яна лунае ў прастор — песня пра
-
ВОДАР
// Эпітэты
неспазнаны водар (Я.Сіпакоў). Вецер прыносіць у салон пах мёду, пах лугу і сена, прыемны, дарагі з дзяцінства водар сенавання (Б.Сачанка). Здаровы водар
-
ХВІЛІНА
// Эпітэты
ростанях Я клічу з палёў сваіх вецер духмяны, Прашу, каб прарваўся Праз даль і на крылах Прынёс мне дыханне маёй Беларусі (К.Кірэенка). У жыцці ёсць многа
-
КАСА
// Эпітэты
цёмна-шатэнавая, цёмная, чорная. [Вецер] расплятаў ёй [Бандароўне] косы буйны, Песціў белы грудзі (Я.Купала). Пад дзікай ігрушай Даспелыя косы начлежніца
-
БОЙ
// Эпітэты
(М.Гамолка). Як мне здужаць ураган і вецер, Вечны мой, зацяты, страшны бой? Як мне, моцнаму, пражыць на свеце Без цябе, такой слабой? (У.Караткевіч). Увесь
-
МЕЛОДЫЯ
// Эпітэты
дзівосных цымбалах няўрымслівы вецер-арганіст іграе то ціхія, лірычныя, то магутныя, арганныя мелодыі (С.Законнікаў). Плешчацца мора, а хвалі вядуць сваю
-
ДРЭВА
// Эпітэты
дрэвы (М.Дзелянкоўскі). Спачатку вецер... паабтрасае апошнія лісты з мокрых дрэў (Я.Сіпакоў). Гаспадар круціўся з боку на бок, дарэмна прыжмурваў вочы
-
ЛЁД
// Эпітэты
Засвішча, заскуголіць паўночны вецер, скуе дарожныя каляіны і травяністыя балотцы свежы бліскучы лёд... (Л.Дайнека). На гладкім блакітным лёдзе чуецца
-
СНЯЖЫНКІ
// Эпітэты
іскрыстыя, карункавыя (М.Лынькоў). Вецер носіць лёгкія сняжынкі — Гэта восень ходзіць белай павай (А.Звонак). Гваздзічка белая рассыпана вакол — Нібы махрыстыя
-
марна, дарэмна, дарма, бескарысна, безнадзейна, напуста, попусту, нанішто, нізавошта, без карысці; тунна (уст.); прахам, пылам-дымам (перан.) □ ні за што ні пра што, ні да чаго, на вецер, на ўзві-вецер, за бывай здароў, ні за нюх табакі, ні за панюх табакі, ні за грош, што кіем па вадзе, дзе там // Сінонімы (Клышка)
-
буран // бурун
// Паронімы
буран // бурун Буран. Моцны вецер, які паднімае хмары сухога снегу ці пяску; снежная бура, завея, завіруха. Пераскочыць зверху пясчаны буран не ўдасца:
-
павеяць зак., (усё правеяць, веяць некаторы час) -ею, -ееш, -ее, -еюць; (пра вецер; абдаць павевам) -ее, -еюць // Слоўнік беларускай мовы
|
|
