 |
На ваш запыт вецер знойдзены 99 артыкулаў
-
побач
// Тлумачальны прыназоўнікаў
(Ц.Гартны). Мароз і Сонца. Побач іх Вецер з Хмаркай удваіх (У.Дубоўка). // Абл. Блізка каля чаго-, каго-н., але не сумесна з ім, за выключэннем яго, акрамя
-
бы
// Тлумачальны (вялікі)
сваякоў. Чорны. Шэрае пер'е аблокаў Вецер світальны нясе. Покуль пагодзіць і годзіць, Сена сабраць бы ў стагі. Танк. Хутчэй бы прайсці, праскочыць гэта
-
амфібрахій
// Тлумачальны (вялікі)
знаходзіцца паміж двума ненаціскнымі. Напрыклад: Я бачыў, / як вецер / па полі / гуляў, / Зямлю у / зрываў і / бярозкай / хіляў. Купала. [Грэч. amphibrachys.]
-
брыз
// Тлумачальны (вялікі)
брыз, -у, м. Слабы вецер, які дзьме днём з мора на бераг, а ноччу — з берага на мора. [Фр. brise.]
-
буйны
// Тлумачальны (вялікі)
Машара. І будзем помніць мы яго ізноў Паэта — буйнага, жывога. Таўбін. 2. Моцны, нястрымны. Буйны вецер. Буйная паводка. Буйны гнеў. Буйная весялосць.
-
аддзімаць
// Тлумачальны (вялікі)
назад або ўбок павевамі ветру. Вецер аддзімае крысы паліто. // Раз-пораз выдыхаць ротам паветра ў часе сну або ў стане фізічных перагрузак. А Лёва, стоячы
-
брысаць -ае, незак. Пырскаць.
Калі вярнуся дамоў, неспадзявана ўзняўся пранізлівы вецер, пачаў брысаць дождж. (М.Танк)
// Адметная лексіка
-
гасцільня -і, ж. Гасцініца.
Ноч... Гасцільня... Горад даўно апусцеў, У вежах пяць стагоддзяў, як згаслі агні, І вецер у вокны мяце, лісце Прамерзлае - аж звініць. (У.Караткевіч)
// Адметная лексіка
-
бай
// Тлумачальны (вялікі)
Бег бай па сцяне ў чырвоным жупане. З нар. 2. Гаварун, пустамеля. 3. Пагалоска, паданне. Ходзіць вецер долам Лёгкаю паходкай І вядзе свой бай. Колас.
-
адсланіць
// Тлумачальны (вялікі)
адсунуць, адсланіць. Колас. 2. Зрабіць незаслоненым; адкрыць. Адсланіць печ. □ [Насця:] “Ды вецер хмары перагоніць, І сонца твар свой нам адслоніць”.
-
аб
// Тлумачальны прыназоўнікаў
галіны застылі нерухома, але, калі вецер праходзіць над лесам, яны пачынаюць церціся адна аб другую і глуха скрыпець (Я.Колас). 3. з М. Указвае на прадмет
-
аб
// Тлумачальны (вялікі)
[галіны] застылі нерухома, але, калі вецер праходзіць над лесам, яны пачынаюць церціся адна аб другую і глуха скрыпець. Колас. 2. з М. Паказвае на прадмет
-
абрывак
// Тлумачальны (вялікі)
абрывак калючага дроту. Мележ. Вецер гнаў па небе абрыўкі хмар, і, калі месяц хаваўся за імі, рабілася цёмна. Мікуліч. // перан. Няпоўная, незакончаная
-
абрыдлівы
// Тлумачальны (вялікі)
-ае. Які абрыдае; надакучлівы. Не прадыхне дунайскі вецер Начной абрыдлівай імжы. Аслепла ўсё. І толькі свеціць Ліхтар паходны ў бліндажы. Калачынскі.
-
з боку
// Тлумачальны прыназоўнікаў
што-н. З боку мора дзьмуў халодны вецер (Э.Самуйлёнак). II. АБМЕЖАВАЛЬНЫЯ АДНОСІНЫ. 2. Ужываецца для ўказання на асобу, групу асоб, да якіх хто-н. што-н.
-
адмякнуць
// Тлумачальны (вялікі)
(пра мароз, холад). Удзень было сонечна, марозна і ціха, а перад захадам сонца неба пачало хмурыцца, адмяк мароз і з усходу павеяў вецер. Чарнышэвіч.
-
бэра
// Тлумачальны (вялікі)
праз акно ў садок: ці калыша там вецер галінкі маладых бэр і антонавак? Якімовіч. 2. Плод гэтай грушы. Ранішнімі першымі замаразкамі мерзлі перад вокнамі
-
абдаць
// Тлумачальны (вялікі)
варам. □ У твар дыхнуў вільготны вецер, абдаў дробнымі кропелькамі дажджу. Пянкрат. Поезд праімчаўся, як змей, абдаўшы віхрам пылу і дыму настаўніка. Колас.
-
наводдалек
// Тлумачальны прыназоўнікаў
Размоўн. Тое ж, што і наводдаль. Вецер як бы пачаў сціхаць, і з-за чорных абрысаў, наводдалек - ці то нізкага лесу, ці то высокіх будынкаў, - чулася часамі
-
быстры
// Тлумачальны (вялікі)
цюльпанаў, і толькі капыты быстрых, як вецер, коней тапталі іх. Даніленка. 2. Які адбываецца за кароткі прамежак часу; кароткачасовы. Быстрыя агеньчыкі
|
|
