 |
На ваш запыт вецер знойдзены 99 артыкулаў
-
з-пад
// Тлумачальны прыназоўнікаў
Яська, гаспадар з-пад Вільні. Вецер гнаў ільдзіны з-пад Налібок. □ А быў сярод нас удалец такі, Марка Балук з-пад Цернішч (Я.Колас). II. АБ'ЕКТНЫЯ АДНОСІНЫ.
-
барэй
// Тлумачальны (вялікі)
барэй, -ю, м. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — бог паўночнага ветру. // Паўночны вецер. [Грэч. Boreas.]
-
бясслаўны
// Тлумачальны (вялікі)
радзіму, Іх ахінуў ты [усходні вецер] ў саван дыму І кінуў мёртвыя пяскі На іх бясслаўныя магілы. Танк. Ужо нямнога засталося жахлівых слядоў варожага
-
бяссонніца
// Тлумачальны (вялікі)
яшчэ хіліла спаць, але халодны вецер дапамагаў адганяць сон. Мележ. 2. Жан. да бяссоннік. — Бяссонніца ты мая, — наракае бабуля. Бярэ Лідачку на рукі
-
ў
// Тлумачальны прыназоўнікаў
(Я.Купала). А кругом красуе лета, дрэмле вецер ў полі роўным (М.Танк). Наадварот, не скарачаецца у ў тых выпадках, дзе павінна быць ў, напрыклад: Ён бачыў,
-
адперці
// Тлумачальны (вялікі)
засаўку, завал). З гучным клопатам вецер Вароты адпёр і запёр. На кані сваім дзеці Уз'ехалі ціха на двор. Куляшоў. 2. Разм. Хутка аднесці што-н. цяжкае.
-
адкладны
// Тлумачальны (вялікі)
апускаецца. Адкладная спінка крэсла, канапы. □ Грынь быў у пінжаку і белай сарочцы з адкладным каўняром, хоць дзень выпаў халаднаваты і хадзіў вецер. Мележ.
-
адшастаць
// Тлумачальны (вялікі)
-ае; зак. 1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Кончыць шастаць (у 1 знач.). Вецер лісцем адшастаў і сціх. 2. што. Разм. Адрэзаць пілою. Адшастаць кругляк дубу.
-
буяніць
// Тлумачальны (вялікі)
прыйшлося Алене плакаць, а Насця ціхенька сядзела на печы і баялася абазвацца. Чорны. Вецер у клёнах буяніў са свістам, Падала лісце на каляіны. Тарас.
-
блізка (бліжэй) да
// Тлумачальны прыназоўнікаў
водар збажыны, яблык і мёду. Нават вецер не мог разагнаць яго, гэтага водару. А бліжэй да хат пахла печаным і смажаным, ды так моцна, што аж слінкі цяклі...
-
аджыўшы
// Тлумачальны (вялікі)
Тое, што аджыло. Разагнала.. [рэвалюцыя], як вецер разганяе хмары, старое і аджыўшае, прагнала сваіх ворагаў. Каваль. 4. Дзеепрысл. пр. зак. ад аджыць.
-
бадзяжны
// Тлумачальны (вялікі)
у яго прадмесці, .. збіраўся бадзяжны люд з усяго Палесся. Крывіцкі. / у перан. ужыв. Ні вецер бадзяжны не зможа, не скрышыць навала ніколі. Дубоўка.
-
афіша
// Тлумачальны (вялікі)
вывешваецца на відным месцы. [Вецер] зрываў з галавы ў Будніка шапку, шырока расхрыстваў.. паліто і сярдзіта рваў са сцен тэатральныя афішы. Галавач.
-
цераз
// Тлумачальны прыназоўнікаў
маладымі і новымі, і пайшлі, ажно вецер прысеў. Цераз чорныя ночы стэповыя паскакалі адважныя ўсе (П.Броўка). // Паўтараючы што-н. на тых або іншых прамежках
-
пад
// Тлумачальны прыназоўнікаў
(І.Шамякін). Надвечар усхадзіўся вецер, і пад поўнач захаладала (К.Чорны). Пад поўдзень рота заняла боем рад траншэй на ўскраі лесу (І.Мележ). Пад вясну
-
бадыліна
// Тлумачальны (вялікі)
бадыліна, -ы, ж. Сцябліна аднагадовай расліны. У высахлых бадылінах кіяшніку шастае зімовы халодны вецер. Навуменка.
-
абвейваць
// Тлумачальны (вялікі)
абвейваць, -ае; незак. Тое, што і абвяваць. Лагодны вецер абвейваў твар. Самуйлёнак.
-
абветрыць
// Тлумачальны (вялікі)
паверхні чаго-н. сляды ўздзеяння (пра вецер). // Зрабіць цёмным, шурпатым, агрубелым (пра скуру на твары, руках, нагах). [Твар] нібы абветрыла ранняй
-
абвеяць
// Тлумачальны (вялікі)
паветранай плынню. Прыязджайце, як вецер Паўдзённым дыханнем калоссе абвее. Арочка. Ледзьве прыкметная плынь паветра з паплавоў абвеяла.. [Тамаша] лёгкім
|
|
