 |
На ваш запыт чалавек знойдзены 46 артыкулаў
-
невинный прым.
1. бязвінны, невінаваты, які не мае за сабой віны
◊ кровь невинная, гл. кровь 2
2. маральна чысты, бязгрэшны; цнатлівы
3. бяскрыўдны, бясшкодны; прастадушны
4. непатрэбны, лішні
5. у знач. наз. невінаваты, бязвінны чалавек
6. у знач. наз. маральна чысты, бязгрэшны чалавек
-
неветохранитель наз. вераломны чалавек
-
невольникъ, неволникъ наз.
1. раб, нявольнік; зняволены, палонны; прыгонны
2. перан. чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.
-
негодный прым.
1. які не заслугоўвае чаго-н.; які няварты каго-, чаго-н.
2. які не заслугоўвае павагі; ганебны; паганы; нікчэмны
3. непрыгодны, непрыдатны
4. у знач. наз. нягоднік; чалавек ганебных паводзін
-
негодяй наз. нягоднік; чалавек ганебных паводзін
-
незлобивый прым.
1. незласлівы; лагодны
2. у знач. наз. незласлівы чалавек
-
некромантикъ наз. некрамант, чалавек, які займаўся варажбой на трупах
-
нелитостивецъ наз. бязлітасны чалавек
-
немилосердникъ наз. неміласэрны чалавек
-
ненавченый дзеепрым. у знач. наз. неадукаваны чалавек; невук
-
ненаученый дзеепрым.
1. якога не навучылі
2. у знач. наз. неадукаваны чалавек
-
нендзникъ наз.
1. бядняк; нікчэмны чалавек
2. нягоднік
-
неоселый дзеепрым.
1. неаселы; які не мае нерухомай маёмасці (пра чалавека); параўн. неоседлый
2. у знач. наз. чалавек, які не мае пастаяннага месца жыхарства
3. не заняты аселым насельніцтвам
-
неосторожный, неосторожний прым.
1. неадумны, безразважны
2. няпільны
3. у знач. наз. неадумны, безразважны чалавек
-
неофитъ наз. неафіт (чалавек, які нядаўна прыняў якую-н. рэлігію)
-
неплодный прым.
1. няплодны, які не можа даць патомства
2. у знач. наз. чалавек, які не можа даць патомства
3. які не прыносіць пладоў, бясплодны; неўрадлівы
◊ неплодное дерево пра чалавека, які не прыносіць карысці
4. які не прыносіць карысці, станоўчых вынікаў
-
непобожный прым.
1. несумленны
2. у знач. наз. несумленны чалавек
3. празмерны
4. бязбожны; язычаскі
5. у знач. наз. бязбожнік; язычнік
-
неповинникъ наз. нявінны; маральна чысты чалавек
-
неповинный прым.
1. невінаваты
2. бязгрэшны, маральна чысты
3. у знач. наз. бязгрэшны, маральна чысты чалавек
-
непокаляный, непокаланный, непокалянный, непоколяный прым.
1. непашкоджаны; здаровы
2. перан. бязгрэшны; чысты; беззаганны
3. нявінны, цнатлівы
4. бязгрэшны; бездакорны
5. святы
6. у знач. наз. бязгрэшны; бездакорны, беззаганны чалавек
|
 |